Atlético Corrales Asunción
Pełna nazwa | Club Atlético Corrales | ||
---|---|---|---|
Data założenia | 1919 | ||
Debiut w najwyższej lidze | 1930 | ||
Data rozwiązania | 1949 | ||
Państwo |
| ||
Stadion | Estadio Atlético Corrales, | ||
|
Club Atlético Corrales – paragwajski klub piłkarski z siedzibą w mieście Asunción.
Sukcesy
- Mistrz drugiej ligi: 1929
Historia
Klub założony został w 1919 roku przez pracowników firmy Compañia Americana de Luz y Tracción (w skrócie CALT), i taką też otrzymał nazwę. Firma zajmująca się dystrybucją energii elektrycznej oraz przewozami tramwajowymi w Paragwaju, finansowała nowy klub, który wkrótce zaczął występować w niższych klasach rozgrywkowych.
Klub CALT w 1929 wygrał drugą ligę i awansował do pierwszej ligi paragwajskiej. W mistrzostwach Paragwaju w 1930 roku CALT zajął 11 miejsce. Sezon w 1931 roku był ostatnim, w którym najwyższa liga paragwajska była ligą amatorską.
Z powodu Wojny o Chaco w 1932 roku mistrzostw Paragwaju nie rozegrano. Zamiast tego rozegrano turniej o nazwie Torneo pro Hospital del Chaco, w którym CALT zajął 3 miejsce. Następna edycja pierwszej ligi paragwajskiej została rozegrana dopiero po 3 latach – była to pierwsza edycja ligi zawodowej. W pierwszej edycji ligi zawodowej w 1935 roku CALT zajął 6 miejsce. Po zakończeniu sezonu klub CALT zmuszony został do zmiany nazwy w związku z zakazem reklamowania prywatnych firm. Od następnego sezonu klub występował po nową nazwą Atlético Corrales. W sezonie w 1936 roku klub zajął w lidze 10 miejsce, za to w 1937 4 miejsce. W 1938 roku Atlético Corrales zajął 6 miejsce. Atlético Corrales otrzymał zwolnienie z rozgrywek w związku ze swoim tournée po obu Amerykach trwającym od 4 kwietnia 1939 roku do 19 kwietnia 1940 roku. Przed podróżą klub wzmocniło 4 piłkarzy – dwóch Argentyńczyków, Lino Taioli i Alejandro Mariscotti, Luis de la Fuente z Meksyku i Ernesto Cevallos (“Cuchucho”) z Ekwadoru.
Podczas swojej podróży klub odwiedził 11 państw i rozegrał 53 mecze w Argentynie (Mendoza), w Chile (Valparaiso i Santiago), na Kubie (Hawana), w Meksyku (Meksyk i Cuernavaca, gdzie m.in. zremisował 4:4 z reprezentacją Basków, która opuściła Hiszpanię ze względu na toczącą się tam wojnę domową), w Salwadorze (San Salvador), w Kostaryce (San José), w Kolumbii (Barranquilla, Cali, Bogotá, Antioquía), na Antylach Holenderskich (Curaçao, przeważnie w Willemstad), w Surinamie (Paramaribo), w Wenezueli (Caracas, La Guaira) oraz w Ekwadorze (Quito). Na 53 rozegrane mecze Atlético Corrales wygrał 30, 9 zremisował i 14 przegrał. Klub zdobył 159 goli i stracił 121 goli. Najlepszym strzelcem klubu podczas tournée był Alberto Casco, który zdobył ponad 40 bramek.
W sezonie 1940 roku Atlético Corrales zajął w lidze 7 miejsce, a w sezonie 1941 roku klub zajął ostatnie, 11 miejsce, i spadł z pierwszej ligi, do której już nigdy nie powrócił.
W 1949 roku rząd znacjonalizował usługi związane z energią elektryczną, co sprawiło, że firma CALT zakończyła swą działalność. Koniec firmy oznaczał koniec dla finansowanego przez nią klubu Atlético Corrales.
Piłkarze
Alejandro Mariscotti
Lino Taioli
Ernesto Cevallos (“Cuchucho”)
Luis de la Fuente
Avelino Acosta
Alcibiades Laguardia
Linki zewnętrzne
- RSSSF – Tabele ligi paragwajskiej 1906-64 – sezon 1921
- Informacje o futbolu paragwajskim. apf.cerocinco.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-13)].
- Podróż Atlético Corrales do Wenezueli 1939/40 (RSSSF)