Bernhard von Cles

Kardynał prezbiter

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1485
Cles

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1539
Bressanone

Biskup Trydentu

Okres sprawowania

1514–1539

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

8 września 1515

Sakra biskupia

10 grudnia 1515

Kreacja kardynalska

9 marca 1530
Klemens VII

Kościół tytularny

S. Stefano al Monte Celio

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	10 grudnia 1515
Konsekrator	Michele Iorba
Współkonsekratorzy	Johannes Kneissel

Bernhard von Cles (ur. 11 marca 1485 w Cles, zm. 30 lipca 1539 w Bressanone) – austriacki kardynał.

Życiorys

Urodził się 11 marca 1485 roku w Cles, jako syn Hildebranda von Cles i Dorothei Fuchs^[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został kanonikiem kapituły w Trydencie, notariuszem apostolskim i radcą prawnym Maksymiliana I^[1]. W czerwcu 1514 roku został wybrany biskupem Trydentu, a papież potwierdził tę nominację 25 września^[2]. 8 września 1515 roku przyjął święcenia kapłańskie, a 10 grudnia sakrę^[2]. Po śmierci cesarza został członkiem rady regencyjnej, do czasu rządów Karola V^[1]. W 1525 roku potępiał powstanie chłopskie w Niemczech, a trzy lata później został kanclerzem w sądzie cesarskim^[1]. 9 marca 1530 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio^[2]. 13 lipca 1539 roku został mianowany administratorem apostolskim Bressanone, jednak zmarł tamże siedemnaście dni później^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Bernhard von Cles. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Bernhard von Cles. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).

Arcybiskupi Trydentu

Biskupi Trydentu	Uldarico II (1022–1055) Azzo (1055–1065) Enrico I (1068–dopo il 1082) Bernardo II (Pervaldo) (1082–1084) Adalberone (1084–1106) Gebardo (1106–1120) Adelpreto I (1120–1124) Altemanno (1124–1149) Arnoldo II (1149–1154) Eberardo (1154–1156) Adelpreto II (1156–1177) Salomone (1177–1183) Alberto Madruzzo (1184–1188) Corrado di Beseno (1188–1205) Federico Vanga (1207–1218) Adelpreto di Ravenstein (1219–1223) Gerardo Oscasali (1224–1232) Aldrighetto di Castelcampo (1232–1247) Egnone di Appiano (1250–1273) Enrico II (1274–1289) Filippo dei Bonacolsi (1289–1303) Bartolomeo II Querini (1304–1307) Enrico di Metz (1310–1336) Nicolò da Bruna (1338–1347) Gerardo da Manhauc (1347–1348) Giovanni di Pistoia (1348–1349) Mainardo di Neuhaus (1349–1360) Alberto di Ortenburg (1360–1390) Giorgio di Liechtenstein (1390–1419) Giovanni da Isny (1419) Armando de Cilli (1421) Ernesto Auer (1422) Enrico Flechtel (1422–1423) Aleksander mazowiecki (1423–1444) Benedetto da Trento (1444–1446) Giorgio Hack (1446–1465) Giovanni Hinderbach (1466–1486) Udalrico Frundsberg (1488–1493) Udalrico di Liechtenstein (1493–1505) Giorgio Neideck (1505–1514) Bernhard von Cles (1514–1539) Cristoforo Madruzzo (1539–1567) Ludovico Madruzzo (1567–1600) Carlo Gaudenzio Madruzzo (1600–1629) Carlo Emanuele Madruzzo (1629–1658) Sigismondo Francesco d'Austria (1659–1665) Ernst Adalbert von Harrach (1665–1667) Sigismondo Alfonso Thun (1668–1677) Francesco Alberti Poja (1678–1689) Giuseppe Vittorio Alberti di Enno (1691–1695) Giovanni Michele Spaur (1696–1725) Giovanni Benedetto Gentilotti (1725–1725) Antonio Domenico Wolkenstein (1726–1730) Domenico Antonio Thun (1730–1758) Leopold Ernst von Firmian (1748–1755) Francesco Felice Alberti di Enno (1758–1762) Cristoforo Sizzo de Noris (1763–1776) Pietro Vigilio Thun (1776–1800) Emanuele Maria Thun (1800–1818)
Arcybiskupi Trydentu	Franz Xavier Luschin (1824–1834) Jan Nepomucen de Tschiderer (1834–1860) Benedetto Riccabona de Reinchenfels (1861–1879) Giovanni Giacomo della Bona (1880–1885) Eugenio Carlo Valussi (1886–1903) Celestino Endrici (1904–1940) Carlo De Ferrari (1941–1962) Alessandro Maria Gottardi (1963–1987) Giovanni Maria Sartori (1987–1998) Luigi Bressan (1999–2016) Lauro Tisi (od 2016)

Biskupi Trydentu