Bernold z Utrechtu

Święty
Bernold z Utrechtu
biskup
Ilustracja
Data śmierci

19 lipca 1054

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

19 lipca

Atrybuty

szaty biskupie, model kościoła

Multimedia w Wikimedia Commons
Denar biskupa Bernolda
Relikwiarz św. Bernolda z 1665 roku, Museum Catharijneconvent, Utrecht

Bernold z Utrechtu (również Bernulf[1][2], Benno[1]) (zm. 19 lipca 1054) – święty katolicki, książę-biskup utrechcki w latach 1027–1054[1].

Życiorys

Bernold przypuszczalnie był urzędnikiem na dworze cesarza Konrada II[3], przez którego został mianowany biskupem Utrechtu prawdopodobnie latem 1027 roku[1]. Było to stanowisko o znaczeniu nie tylko religijnym, ale również politycznym – od 1024 roku biskup Utrechtu był księciem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Bernold popierał Konrada II, jak również jego następcę na tronie cesarskim Henryka III (z którym się przyjaźnił)[3]. Dzięki przychylności cesarza zostały powiększone włości znajdujące się pod kontrolą biskupa Bernolda[1][3].

Bernold był aktywnym reformatorem życia kościelnego[1], pomagał zmniejszyć władzę biskupią nad zakonami mniszymi, popierał wprowadzanie reformy kluniackiej w swoich domenach, dążył do osłabienia kontroli ze strony świeckich panów nad kościołami[3]. Biskup Bernold wybudował w swojej diecezji kilka kościołów[1], m.in. w Utrechcie kościół kolegiacki św. Jana (Janskerk) (1040 rok)[4], kościół św. Piotra (Pieterskerk) (1040-1049)[5] oraz opactwo św. Pawła wraz z kościołem (Pauluskerk)[3] (poświęconym w 1050 roku[6]). Kościoły te razem z Mariakerk (rozpoczętym w 1090 roku) tworzą tzw. Kerkenkruis w Utrechcie (w centrum którego zlokalizowana jest katedra)[7].

Bernold zmarł 19 lipca 1054 roku. Został pochowany w kościele św. Piotra w Utrechcie[5].

Kult

Kult Bernolda sięga co najmniej do XIV wieku[3]. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 19 lipca[3][2].

Ikonografia

Bernold przedstawiany jest w szatach biskupich, z modelem kościoła w rękach.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Gisela Vollmer: Bernulf. W: Neue Deutsche Biographie. T. 2: Behaim - Bürkel. Berlin: Duncker & Humblot, 1955, s. 143. ISBN 3-428-00183-4. (niem.).
  2. ↑ a b Bernulf von Utrecht. heiligenlexikon. [dostęp 2019-06-02]. (niem.).
  3. ↑ a b c d e f g Willibrord Lampen: San Bernoldo di Utrecht Vescovo. Santi e beati. [dostęp 2019-06-02]. (wł.).
  4. ↑ Janskerk. [dostęp 2019-06-02]. (niderl.).
  5. ↑ a b Pieterskerk. [dostęp 2019-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-30)]. (niderl.).
  6. ↑ Het grote plan van Bernold. hetutrechtsarchief.nl. [dostęp 2019-06-05]. (niderl.).
  7. ↑ Het kerkenkruis. [dostęp 2019-06-02]. (niderl.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi utrechccy, prymasi Holandii
Biskupi utrechccy (695–1595)
  • Wilibrord (695–739)
  • Bonifacy (739–754)
  • Gregorius (754–775)
  • Alberyk I (ok. 776–784)
  • Theodard (ok. 784-ok. 790)
  • Hamacar (ok. 790–806)
  • Ricfried (806–815/816)
  • Frederik I (815/816–835/837)
  • Alberyk II (838–844)
  • Ludger (ok. 848-ok. 854)
  • Hunger (ok. 854–866)
  • Adelbold I (867/879–898)
  • Egilbert (899)
  • Radboud (899–917)
  • Balderik (918–975)
  • Folcmar (976–990)
  • Boudewijn I (990–995)
  • Ansfried (995–1010 (?))
  • Adelbold II (1010–1026)
  • Bernold (1027–1054)
  • Willem I van Gelre (1054–1076)
  • Koenraad (1076–1099)
  • Burchard (1100–1112)
  • Godebald (1114–1127)
  • Andries van Cuijk (1128–1139)
  • Hartbert van Bierum (1139–1150)
  • Herman z Horn (1150–1156)
  • Godfried van Rhenen (1156–1178)
  • Boudewijn II (van Holland) (1178–1196)
  • Arnold I (1196–1197)
  • Dirk I (1196–1197)
  • Dirk II van Are (1197–1212)
  • Otto I z Geldrii (1212–1215)
  • Otto II z Lippe (1216–1227)
  • Wilbrand van Oldenburg (1227–1233)
  • Otto III z Holandii (1233–1249)
  • Gozewijn van Randerath (1249–1250)
  • Henryk I van Viande (1249–1267)
  • Jan I z Nassau (1268–1290)
  • Jan II van Sierck (1291–1296)
  • Willem II Berthout (1296–1301)
  • Gwidon z Avesnes (1301–1317)
  • Frederik II van Sierck (1317–1322)
  • Jacob van Oudshoorn (1322)
  • Jan III van Diest (1322–1340)
  • Nicolaas Capocci (1341)
  • Jan IV van Arkel (1342–1364)
  • Jan V van Virneburg (1364–1371)
  • Arnold II van Horne (1371–1378)
  • Reinoud van Vianen (1378–1380)
  • Floris van Wevelinkhoven (1378–1393)
  • Frederik III van Blankenheim (1393–1423)
  • Zweder van Culemborg (1423–1432)
  • Rudolf z Diepholz (1423–1455)
  • Walraven van Meurs (1434–1448)
  • Gijsbrecht van Brederode (1455–1456)
  • David van Bourgondië (1456–1496)
  • Fryderyk IV z Badenii (1496–1516)
  • Filips van Bourgondië (1517–1524)
  • Henryk II z Bawarii (1524–1529)
  • Willem III van Enckenvoirt (1529–1534)
  • George van Egmond (1534–1559)
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600)
  • Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727)
  • Sasbout Vosmeer (1602–1614)
  • Philippus Rovenius (1614–1651)
  • Jacobus de la Torre (1651–1661)
  • Boudewijn Catz (1662–1663)
  • Johannes van Neercassel (1663–1686)
  • Petrus Codde (1688–1702)
  • Theodorus de Kock (1702–1704)
  • Gerhard Potcamp (1705)
  • Adam Daemen (1707–1717)
  • Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii
z siedzibą w Brukseli (1727–1828)
  • Joseph Spinelli (1727–1731)
  • Vincentius Montalto (1731–1732)
  • Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736)
  • Franciscus Goddard (1736–1737)
  • Lucas Melchior Tempi (1737–1743)
  • Petrus Paulus Testa (1744)
  • Ignatius Crivelli (1744–1755)
  • Carolus Molinari (1755–1763)
  • Bartholomeus Soffredmi (1763)
  • Thomas Maria Ghilini (1763–1775)
  • Joannes Antonius Maggiora (1775–1776)
  • Ignatius Busca (1776–1785)
  • Michael Causati (1785–1786)
  • Antonius Felix Zondadari (1786–1790)
  • Caesar di Brancadoro (1792–1794)
  • Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii
z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853)
  • Franciscus Capaccini (1829–1831)
  • Antonius Antonucci (1831–1841)
  • Innocentius Ferrieri (1841–1847)
  • Joannes Zwijsen (1847–1848)
  • Carolus Belgrado (1848–1853)
Arcybiskupi utrechccy (od 1853),
prymasi Holandii