Bitwa o Staten Island

Bitwa o Staten Island
wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
ilustracja
Czas

21 sierpnia 1777

Wynik

zwycięstwo Wielkiej Brytanii

Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Wielka Brytania
Dowódcy
John Sullivan John Campbell
Straty
28 zabitych
172 schwytanych w niewolę[1] 		5 zabitych
7 rannych
84 zaginionych[2]
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
40°34′34,61″N 74°08′41,42″W/40,576281 -74,144839

Bitwa o Staten Island – starcie w trakcie kampanii filadelfijskiej podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, pomiędzy garnizonem brytyjskim na Staten Island, a kontyngentem gen. Johna Sullivana. Sullivan chciał zapobiec wypadom po zaopatrzenie na brzegi New Jersey. Zła organizacja doprowadziła do porażki patriotów.

Wprowadzenie

Generał John Sullivan

30 czerwca 1777 roku gen. William Howe opuścił wraz z wojskami New Jersey i założył obóz na Staten Island[3]. 8 lipca rozpoczął przygotowania do ataku na Filadelfię od strony zatoki Delaware[4]. 23 lipca 15-17 tysięcy żołnierzy zaokrętowanych na 267 statkach obstawianych przez 16 okrętów wojennych, wypłynęło ze Staten Island[4]. 29 lipca armada dotarła do zatoki Delaware, lecz dowiedziawszy się z – fałszywego jak się okazało – raportu o zbliżaniu się Jerzego Waszyngtona, Howe rozkazał udać się do zatoki Chesapeake[4]. Po ok. miesiącu na morzu brytyjskie siły zeszły na ląd 25 sierpnia w Head of Elk[4].

Waszyngton dowiedziawszy się 31 lipca, iż brytyjska armada oddala się od wybrzeża, rozpoczął marsz swoich wojsk przez Delaware do Pensylwanii, spodziewając się ataku na Filadelfię[5].

Bitwa

Na Staten Island pozostał jedynie garnizon, często dokonujący wypadów po zaopatrzenie na brzegi New Jersey[1]. Chcąc położyć kres tej praktyce generał Armii Kontynentalnej John Sullivan wyruszył wraz z 1000 ludzi z Elizabethtown ku Staten Island[1]. Siły podążały w dwóch kontyngentach, z których każdy miał inny cel[1]. Jeden z nich został wyprowadzony przez przewodnika wprost przed brytyjskie lufy i w efekcie pokonany przez oddziały gen. Johna Campbella. Patrioci stracili 28 zabitych i 172 schwytanych w niewolę[1]. Straty strony brytyjskiej wyniosły 5 zabitych, 7 rannych i 84 zaginionych[2].

Sullivan był krytykowany za przedsięwzięcie oraz niesubordynację wobec rozkazu Waszyngtona, zalecającego przygotowanie żołnierzy do wymarszu na Filadelfię, jednak sąd wojskowy uniewinnił go[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Tucker 2012 ↓, s. 284.
  2. ↑ a b Moore 186 ↓, s. 484.
  3. ↑ Tucker 2012 ↓, s. 273.
  4. ↑ a b c d Tucker 2012 ↓, s. 277.
  5. ↑ Tucker 2012 ↓, s. 278.

Bibliografia

  • Frank Moore: Diary of the American Revolution, Volume 1. C. Scribner. London: 1860. OCLC 20172761. (ang.).
  • Spencer Tucker: Almanac of American Military History. T. 1. ABC-CLIO, 2012, s. 2524. ISBN 1-59884-530-6. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Kampania filadelfijska (1777–1778)