Bitwa pod Herakleą

Wojna Rzymu z Tarentem i Pyrrusem 282 p.n.e.-272 p.n.e.

Schemat bitwy

Czas

280 p.n.e.

Miejsce

Heraklea

Terytorium

Południowa Italia, Lukania, rejon obecnego Policoro

Wynik

zwycięstwo Pyrrusa

Strony konfliktu

Rzym	Epir, Wielka Grecja

Dowódcy

Publiusz Waleriusz Lewinus

Pyrrus

Siły

39 000 piechoty
6 000 jazdy

31 500 piechoty
4 000 jazdy
20 słoni bojowych

Straty

10 000

5 000

Położenie na mapie świata

40,220000°N 16,669722°E/40,220000 16,669722

Bitwa pod Herakleą – bitwa, która miała miejsce w roku 280 p.n.e. pomiędzy wojskami Rzymian a królem Epiru, Pyrrusem, który przybył do Italii na zaproszenie miast Wielkiej Grecji, zwłaszcza Tarentu. Bitwa miała miejsce w trakcie wojny Pyrrusa z Rzymem w latach 280–275 p.n.e.

O samej bitwie zachowały się skąpe źródła, historyków rzymskich różnych okresów, nieprzychylne Pyrrusowi. Zawarte są w nich również wzmianki z zaginionych przekazów greckich. Ocenia się, że obie strony miały równą liczbę zbrojnych po około 30 tysięcy. Na czele armii miast greckich stał król Pyrrus, Rzymianami zaś dowodził jeden z konsulów, Publiusz Waleriusz Lewinus.

Źródła, jak i historycy oceniają na ogół bitwę jako zwycięską dla Pyrrusa, który wybrał równinny teren walki, idealny dla działań jego falangi oraz wykorzystał słonie bojowe, z którymi Rzymianie zetknęli się pierwszy raz.

Straty legionów szacuje się na ok. 10 tys. żołnierzy, zaś Epirotów i Greków o połowę mniejsze.