Blackburn Aircraft

Blackburn Aircraft Limited

Państwo	Wielka Brytania
Siedziba	Brough
Data założenia	1910
Data likwidacji	1963
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Blackburn Aircraft Limited^[a] – dawna brytyjska wytwórnia lotnicza działająca w latach 1910–1963, specjalizująca się w produkcji samolotów wojskowych, w szczególności na potrzeby lotnictwa morskiego^[1].

Założycielem przedsiębiorstwa był Robert Blackburn, pionier lotnictwa, który w 1908 roku podjął prace nad skonstruowaniem własnego samolotu, a dwa lata później dokonał pierwszego udanego oblotu, choć zakończonego rozbiciem maszyny. Podczas I wojny światowej przedsiębiorstwo realizowało kontrakty rządowe na produkcję samolotów Royal Aircraft Factory B.E.2c, Sopwith Cuckoo i Sopwith Baby. Jednocześnie prowadziło prace projektowe nad własnymi konstrukcjami, które zaowocowały opracowaniem m.in. samolotów Kangaroo (1917), Swift (1920), Dart (1921), Blackburn (1921), Bluebird (1924), Velos (1925), Ripon (1925), Baffin (1932)^[2]. Głównym odbiorcą było lotnictwo marynarki wojennej – Fleet Air Arm^[1]. Wśród projektowanych przez Blackburn maszyn znajdowało się kilkanaście modeli łodzi latających, m.in. Iris (1925) i Perth (1932), choć żadna nie weszła do produkcji wielkoseryjnej. Zakład produkcyjny przedsiębiorstwa mieścił się pierwotnie w Leeds. W 1916 roku otwarto nowy zakład w Brough, gdzie ulokowano siedzibę spółki, a do 1932 roku przeniesiono całość prac projektowych i produkcyjnych^[2].

Militaryzacja poprzedzająca wybuch II wojny światowej przyczyniła się do wznowienia produkcji samolotów w dawnym zakładzie w Leeds (1934)^[1], a także otwarcia nowych fabryk w Dumbarton (1937) i Sherburn-in-Elmet (1940). W ostatnich latach przed wojną opracowane zostały samoloty: Shark (1933), Skua (1935), Roc (1936) i Botha (1936), a po jej wybuchu – Firebrand (1940). Jako podwykonawca Blackburn prowadziło także produkcję samolotów Fairey Barracuda, Short Sunderland i Fairey Swordfish^[2].

Po zakończeniu wojny zakłady w Leeds i Sherburn-in-Elmet zamknięto, a fabryka w Dumbarton przestawiona została na produkcję prefabrykatów do budowy domów^[2]. W zakładzie w Brough podjęto produkcję samolotów Percival Prentice. W 1949 roku Blackburn połączyło się ze spółką General Aircraft Limited, w następstwie czego rozpoczęto produkcję samolotów transportowych Beverley (1952). Ostatnim samolotem opracowanym przez Blackburn, który wszedł do produkcji seryjnej, był odrzutowy samolot szturmowy Buccaneer (1952)^[2].

W 1960 roku pod naciskiem rządu brytyjskiego, zainteresowanego konsolidacją mocno rozczłonkowanego przemysłu lotniczego, Blackburn zostało przejęte przez spółkę Hawker Siddeley. Nazwa Blackburn przetrwała jako nazwa działu tego przedsiębiorstwa do 1963 roku^[2].

Samoloty

Lista samolotów Blackburn, które weszły do produkcji seryjnej. W nawiasach rok oblotu i liczba wyprodukowanych egzemplarzy^[2]:

Zobacz też

• Blackburn 2F.1 Nautilus
• Blackburn B-20

Uwagi

Przypisy