Božo Petrović-Njegoš

Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Божо Петровић Његош

Data urodzenia

1846

Data śmierci

1929

Premier Czarnogóry

Okres

od 20 marca 1879
do 19 grudnia 1905

Następca

Lazar Mijušković

Naczelnik Senatu

Okres

od 20 lipca 1867
do 20 marca 1879

Poprzednik

Mirko Petrowić-Niegosz

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Božo Petrović Petrović-Njegoš, serb. Божо Петровић Петровић-Његош (ur. 1846, zm. 1929) – dziedziczny książę Czarnogóry w 1860–1872; szef rządu w 1867–1905 jako naczelnik Senatu (do 1879), następnie premier (1879–1905), tytularny książę Szkodry w 1915–1929; żołnierz w stopniu wojewody.

20 lipca 1867 objął urząd naczelnika Senatu, po zmarłym Mirku. W wyniku reformy państwa 20 marca 1879 książę Mikołaj powierzył jemu obowiązki przewodniczącego Rady Ministrów. Urząd sprawował do 19 grudnia 1905.

1 lipca 1915 król nadał jemu tytuł ceremonialny księcia Szkodry. Został odznaczony Orderem św. Aleksandra Newskiego.^[1]

Przypisy

↑ DragomirD. Acović DragomirD., Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima, Beograd: „Glasnik”, 2013, s. 343, ISBN 978-86-519-1750-2 (serb.).

Premierzy Czarnogóry

Księstwo Czarnogóry (1852−1910)	B. Petrović-Njegoš (1879−05) L. Mijušković (1905−06) M. Radulović (1906−07) A. Radović (1907) L. Tomanović (1907−10)
Królestwo Czarnogóry (1910−1918)^[A]	L. Tomanović (1910−12) M. Martinović (1912−13) J. Vukotić (1913−15) M. Matanović (1915−16) L. Mijušković (1916) A. Radović (1916−17) M. Matanović (1917) E. Popović (1917−18)
Republika Czarnogóry (od 2006)^[B]	M. Đukanović (1991−98) F. Vujanović (1998−03) M. Đukanović (2003−06) Ž. Šturanović (2006−08) M. Đukanović (2008−10) I. Lukšić (2010−12) M. Đukanović (2012−16) D. Marković (2016−20) Z. Krivokapić (2020−22) D. Abazović (2022−23) M. Spajić (od 2023)

↑ W 1918 roku przyłączone do Królestwa SHS
↑ Od 1992 roku w ramach Federalnej Republiki Jugosławii; od 2006 roku niepodległa

Naczelnicy Senatu Czarnogóry

Władykowat Czarnogóry (1832−1852)^[A]	Ivan Vukotić (1832−1834) Mateja Vuczyciević (1834−1837) Piotr Tomowić (1837−1852)
Księstwo Czarnogóry^[B] (1852−1879)^[C]	Piotr Tomowić (1852−1853) Jerzy Sawowić (1853−1857) Mirosław Stankowić (1857−1867) Bożydar Petrowić (1867−1879)

↑ W 1852 władykowat został sekularyzowany
↑ Urząd naczelnika Senatu miał charakter dynastyczny, dziedziczony na zasadzie senioratu w obrębie rodu panującego Petrowiciów-Niegoszów
↑ W 1879 zniesiono Senat. Jego kompetencje ustawodawcze przejęła Rada Stanu, wykonawcze Rada Ministrów, a sądownicze Sąd Najwyższy