Bogdan Golik
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1963 | ||
|---|---|---|---|
| Poseł do PE VI kadencji | |||
| Okres | od 20 lipca 2004 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Bogdan Dariusz Golik (ur. 19 marca 1963 we Wrocławiu) – polski polityk, ekonomista, przedsiębiorca, w latach 2004–2009 poseł do Parlamentu Europejskiego.
Życiorys
Wykształcenie i praca zawodowa
W 1987 ukończył studia na Wydziale Weterynarii Akademii Rolniczej we Wrocławiu, a następnie także studia doktoranckie na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, później prowadził działalność gospodarczą. W latach 1998–2004 pełnił funkcję wiceprezesa Krajowej Izby Gospodarczej. W 1991 został wiceprezesem i prezydentem Regionalnej Izby Gospodarczej w Lesznie. W 2002 założył i został prezesem Polsko-Arabskiej Izby Gospodarczej. W latach 1999–2001 był członkiem Rady Nadzorczej Polskiej Fundacji Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw, a od 1999 wiceprzewodniczącym Sejmiku Gospodarczego[1]. Objął funkcje prezesa Instytutu Chińskiego w Polsce, a także wiceprezydenta Asia-Pacific CEO Association, Worldwide (APCEO). Został honorowym członkiem belgijsko-chińskiej izby gospodarczej.
Działalność polityczna
W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy SLD-UP w okręgu kaliskim (otrzymał 4086 głosów)[2]. W 2004, liczbą 14 191 głosów, został wybrany do Parlamentu Europejskiego z listy Samoobrony RP w okręgu łódzkim. Początkowo nie należał do żadnego klubu. 1 grudnia 2004 wraz z Wiesławem Kucem wstąpił do Partii Europejskich Socjalistów. Był członkiem Komisji Rolnictwa i Podkomisji Bezpieczeństwa i Ochrony oraz Delegacji Unia-Chiny, Unia-Rosja i Unia-Ameryka Łacińska. Pod koniec 2004 wystąpił z Samoobrony RP.
W grudniu 2005 dziennik „Le Soir” przedstawił relację francuskiej prostytutki oskarżającej europosła o zgwałcenie[3]. W grudniu 2008 prokurator w Belgii prawomocnie umorzył postępowanie w tej sprawie, uznając go za niewinnego[4]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 został zarejestrowany jako kandydat Polskiej Partii Pracy, jednak jeszcze przed wyborami zrezygnował ze startu[5]. W 2010 zasiadł w radzie krajowej Unii Pracy, a w czerwcu 2013 także w zarządzie krajowym tej partii, zostając sekretarzem ds. międzynarodowych. Członkiem tych gremiów był do grudnia 2016.
Odznaczenia
W 2001, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju samorządu gospodarczego, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi[6].
Przypisy
- ↑ Kandydaci Samoobrony RP do Parlamentu Europejskiego. samoobrona.org.pl, czerwiec 2004. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Polski eurodeputowany – bez immunitetu. money.pl, 26 października 2006. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Polski europoseł oskarżony o gwałt uznany za niewinnego. wp.pl, 14 grudnia 2008. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Europoseł: PO i PiS manipulują – 7 czerwca róbmy grilla. wp.pl, 28 maja 2009. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 18, poz. 304.
Bibliografia
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-09-11].
Kontrola autorytatywna (osoba):
