Bogusław Sygit
| Data urodzenia | 23 lipca 1948 |
|---|---|
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: kryminalistyka, kryminologia, polityka kryminalna, prawo karne, wiktymologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1975 |
| Habilitacja | 1988 |
| Profesura | 5 grudnia 2005 |
| Nauczycie akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Bogusław Sygit (ur. 23 lipca 1948[1]) – polski prawnik, prokurator, profesor nauk prawnych.
Życiorys
Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1970). Doktoryzował się w 1975[1], natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1988 na podstawie dorobku oraz rozprawy pt. Zachowania pozorujące przestępstwa i ich demistyfikacja. Studium z zakresu kryminalistyki. Tytuł naukowy profesora nauk prawnych otrzymał 5 grudnia 2005. Specjalizuje się m.in. w kryminalistyce, kryminologii, polityce kryminalnej, prawie karnym i wiktymologii[2].
W latach 1970–1972 odbył aplikację prokuratorską, egzamin prokuratorski zdał w 1972. Do 1978 pracował w prokuraturze rejonowej w Inowrocławiu, a następnie w prokuraturze rejonowej w Bydgoszczy, w tym w latach 1990–1992 jako prokurator rejonowy. Po 1992 był profesorem Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie[1] i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, pełnił na tej uczelni funkcje prodziekana Wydziału Humanistycznego (1996–1999), kierownika Katedry Administracji Publicznej (1997–1998) oraz dyrektora Instytutu Prawa i Administracji (1998–2002)[3].
Związany jako profesor zwyczajny z Katedrą Postępowania Karnego i Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, w 2000 został kierownikiem Zakładu Kryminalistyki w tej katedrze[3]. Podjął również współpracę z Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy, obejmując kierownictwo Zakładu Podstaw Prawa Medycznego[2]. Pracował także w Wyższej Szkole Biznesu w Pile, będąc w latach 2002–2008 dziekanem Wydziału Administracji[3].
Został członkiem Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego[4].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1999[5][3]) i Oficerskim (2010[6]) Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje
- Pożary w aspekcie prawnokarnym i kryminologicznym, PWN, Warszawa 1981
- Pitawal bydgoski czyli zbiór opisów najgłośniejszych procesów o zabójstwa (współautor), Pomorze, Bydgoszcz 1985
- Zachowanie pozorujące przestępstwa i ich zwalczanie. Studium z dziedziny kryminalistyki, PWN, Warszawa 1985
- Kto zabija człowieka... Najgłośniejsze procesy o morderstwa w powojennej Polsce, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1989
- Przez czarta opętane. Pitawal bydgoski (współautor), Pomorze, Bydgoszcz 1990
- Potajemne gorzelnictwo. Przed, w okresie reglamentacji i obecnie. Studium z dziedziny kryminologii i polityki kryminalnej, Wydaw.Uczelniane WSP, Bydgoszcz 1996
- Zbrodnia jako kategoria przestępstwa. Studium prawno-karne i polityczno-kryminalne, Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa „Dom Organizatora”, Toruń 2005
- Historia prawa kryminalnego, Zapolex, Toruń 2007
Przypisy
- ↑ a b c Who is who w Polsce. Cz. 2. Zug: Hübners blaues Who is Who, 2003, s. 4201–4202.
- ↑ a b Prof. dr hab. Bogusław Sygit, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-04-01] .
- ↑ a b c d Dorobek naukowy prof. Bogusława Sygita do 2016 r. (włącznie). cm.umk.pl. [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Władze. kryminalistyka.pl. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 2, poz. 14
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 2, poz. 13
