Bolesław Koskowski

Bolesław Koskowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1870
Tyszowce

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1938
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet w Brukseli

Uczelnia

Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie

Stanowisko

senator I kadencji (1922–1927)

Odznaczenia
Złoty Wawrzyn Akademicki
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Bolesław Koskowski (ur. 20 maja 1870 w Tyszowcach, zm. 23 stycznia 1938 w Warszawie) – polski ekonomista, dziennikarz, publicysta, senator.

Grób Bolesława Koskowskiego

Życiorys

Do szkół średnich uczęszczał w Zamościu i Chełmie oraz do Gimnazjum Męskiego w Lublinie. Studiował na Uniwersytetach Warszawskim i Wrocławskim. Na Uniwersytecie w Brukseli uzyskał licencjat w zakresie nauk ekonomicznych i doktorat. Od 1890 należał do tajnej Ligi Polskiej. W latach 1896–1899 był członkiem Komisji Krajowej Ligi Narodowej w Królestwie Polskim. Należał do tajnego Koła Wydawniczego Towarzystwa Oświaty Narodowej. Od 1889 był dziennikarzem „Gazety Lubelskiej” i „Głosu”. Związany był w tym czasie z Narodową Demokracją. Od 1892 zamieszczał w „Głosie” publikacje o problematyce ekonomicznej i społecznej. Odszedł z redakcji w 1899, kiedy to „Głos” zmienił orientację polityczną na socjaldemokratyczną. W latach 1892–1895 publikował artykuły o treściach krajoznawczych i etnograficznych na łamach „Przeglądu Tygodniowego”. W 1898 przeszedł do „Gazety Polskiej”, a od 1906 był jej redaktorem naczelnym. Od 1905 pracował w „Kurierze Warszawskim”, będąc m.in. korespondentem w Berlinie i Petersburgu. W 1906 został skazany na cztery miesiące wieży za oszczerstwo[1]. W latach 1915–1917 był w Komitecie Redakcyjnym Międzypartyjnego Koła Politycznego (jako bezpartyjny). W latach 1916–1917 zasiadał w radzie miasta Warszawy. W latach 1922–1927 był senatorem z listy Związku Ludowo-Narodowego. Wykładał w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie, był prezesem Związku Dziennikarzy RP.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 190-3-19)[2].

Na początku 1939 w Kościele Zbawiciela w Warszawie została ustanowiona tablica upamiętniająca B. Koskowskiego[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Skazany na 4 miesiące wieży. „Nowości Illustrowane”. Nr 24, s. 2, 16 czerwca 1906. 
  2. Cmentarz Stare Powązki: STEFANJA KOSKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-06] .
  3. Ku czci znakomitego publicysty. „Światowid”. Nr 7, s. 6, 1939. 
  4. M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.

Bibliografia

  • Bolesław Koskowski, Niebezpieczeństwo niemieckie. Kraków 1907.
  • Ś. p. dr Bolesław Koskowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 19 z 26 stycznia 1938. [dostęp 2015-10-09]. 

Linki zewnętrzne

  • Portret Bolesława Koskowskiego w archiwum NAC
  • Publikacje Bolesława Koskowskiego w serwisie Polona.pl
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000115792686
  • VIAF: 101689926
  • LCCN: no94019046
  • SUDOC: 195474775
  • NKC: js2013778102
  • PLWABN: 9810667211605606
  • NUKAT: n01092903
  • WorldCat: lccn-no94019046
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3926125