Borczyniec owocowy : Opis, Biologia i ekologia, Rozprzestrzenienie, Zobacz też Wikipedia, wolna encyklopedia

Borczyniec owocowy

Carpocoris fuscispinus

(Boheman, 1851)

Owad dorosły

Larwa

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Rodzina

tarczówkowate

Podrodzina

Pentatominae

Plemię

Carpocorini

Rodzaj

Carpocoris

Gatunek

borczyniec owocowy

Multimedia w Wikimedia Commons

Borczyniec owocowy (Carpocoris fuscispinus) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych.

Opis

Pluskwiak ma ciało o długości od 10,5 do 14 mm, zmiennie ubarwione, ale zwykle z najciemniejszą przykrywką. Po bokach, a czasem też pośrodku głowy występują pasy czarnych punktów^[1]. Przedplecze jest szersze od odwłoka^[2], o kątach przednio-bocznych wystających, zaostrzonych, nieco podniesionych^[1]^[2], z lekko zaznaczoną wklęsłością. Odległość między przednią krawędzią przedplecza a odcinkiem łączącym jego kąty barkowe jest zwykle mniejsza niż ⅓ długości całego przedplecza^[2]. Tarczka jest równomiernie wypukła, krótsza od przykrywki^[1], ma ona krawędzie boczne prawie proste^[2], a na jej powierzchni znajduje się Y-kształtne wgłębienie^[1]. U populacji alpejskich tył tarczki często jest czarny i ścięty^[2]. Odnóża jasne^[1], nigdy nie pomarańczowe^[2]. Narządy rozrodcze samców odznaczają się obecnością dwóch ciemnych ząbków na dolnej krawędzi hipofizy paramery^[1].

Biologia i ekologia

Zimuje jako owad dorosły. W Polsce spotykany wśród roślinności łąkowej, ruderalnej i w uprawach, nie będąc tam jednak szkodnikiem^[1]. Występuje głównie na roślinach z rodziny baldaszkowatych.

Rozprzestrzenienie

Gatunek zachodniopalearktyczny^[1]. W Europie od Portugalii na zachodzie po Ural na wschodzie, na południe sięga Korsyki, środkowych Włoch i północnej Grecji, zaś na północ do południowej Szwecji i południowej Finlandii. Znany także z azjatyckiej części Rosji, Kazachstanu, Turcji, krajów Zakaukazia i nadkaspijskiej części Iranu^[2]. W Polsce wszędzie pospolity^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Roland Lupoli, François Dusoulier, Astrid Cruand, Sandrine Cros-Arteil, Jean-Claude Stretio. Morphological, biogeographica l and molecular evidence of Carpocoris mediterraneus as a valid species (Hemiptera: Pentatomidae). „Zootaxa”. 3609 (4), s. 392 – 410, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3609.4.2.