Botnik Południowy
Lód na Morzu Botnickim, marzec 2010 | |||
Państwo | Finlandia | ||
---|---|---|---|
Lokalizacja | |||
Powierzchnia | 66 000 km² | ||
Wymiary | 350 × 80–240 km | ||
Głębokość • średnia • maksymalna |
| ||
Zasolenie | 4–6‰ | ||
Cieki wodne uchodzące | |||
Miejscowości nadbrzeżne | Rauma, Pori, Gävle, Sundsvall | ||
Wyspy | Wyspy Alandzkie | ||
Położenie na mapie Szwecji | |||
62°00′N 19°30′E/62,000000 19,500000 | |||
|
Botnik Południowy, Morze Botnickie (fiń. Selkämeri, szw. Bottenhavet)[1] – południowa część Zatoki Botnickiej na Bałtyku.
Od Bałtyku właściwego na południu oddzielają go Wyspy Alandzkie, Morze Alandzkie i Morze Archipelagowe. Od północy cieśnina Kvarken Północny oddziela go od Botnika Północnego, który razem z Botnikiem Południowym tworzy Zatokę Botnicką. Zatoka powstała wskutek działania sił tektonicznych, we wczesnym kenozoiku kształtowały ją procesy rzeczne, a dzisiejsze ukształtowanie jest efektem zlodowaceń epoki plejstocenu. Lądolód skandynawski miał największą miąższość w regionie Botnika Północnego i obecnie, po deglacjacji tego obszaru, Zatoka Botnicka nie jest izostatycznie zrównoważona. Dno Botnika Południowego podnosi się w tempie od 5 do 7,5 mm/rok, co powoduje przesuwanie się linii brzegowej i odsłanianie lądu[2].
Zobacz hasło Botnik Południowy w Wikisłowniku |
Przypisy
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 131. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ The Baltic Sea – geology and geotourism highlights, Tuuling i inni, Tallinn: NGO Geoguide Baltoscandia, 2011, ISBN 978-9985-9973-8-3 [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-21] .
- p
- d
- e
- Britannica: place/Bothnian-Sea
- Uppslagsverket Finland ID: Bottenhavet
- SNL: Bottenhavet
- DSDE: Bottenhavet