Bractwo strzeleckie w Złotym Stoku

Bractwo strzeleckie w Złotym Stoku
Państwo

 Polska

Siedziba

Złoty Stok

Data założenia

1562

Zakończenie działalności

1945

Rodzaj stowarzyszenia

gildia

Status

stowarzyszenie

Profil działalności

strzelectwo

Zasięg

Złoty Stok

brak współrzędnych
Strzelnica w Złotym Stoku
Ilustracja
fragment pocztówki z 1933 r. ukazujący prawdopodobny wygląd strzelnicy w 1737 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Złoty Stok

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

przed 1737 r.

Zniszczono

1837 r.

Odbudowano

1837 r.

Kolejni właściciele

Hermann Stephan, rodzina Bischof

Położenie na mapie Złotego Stoku
Mapa konturowa Złotego Stoku, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Strzelnica w Złotym Stoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Strzelnica w Złotym Stoku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Strzelnica w Złotym Stoku”
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego
Mapa konturowa powiatu ząbkowickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Strzelnica w Złotym Stoku”
Położenie na mapie gminy Złoty Stok
Mapa konturowa gminy Złoty Stok, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Strzelnica w Złotym Stoku”
Ziemia50°26′40,583″N 16°52′36,122″E/50,444606 16,876701

Bractwo strzeleckie w Złotym Stoku – złotostocka gildia strzelecka założona w epoce renesansu.

Opis

Bractwo wraz z budynkiem znajdowało się w północnej części miasta. Strzały do tarcz oddawano w stronę pól za miejską zabudową w kierunku północnym. Członkowie bractwa ubrani byli w z zielone uniformy i kapelusze z czaplim piórem[1]. Symbolem bractwa były skrzyżowane 2 strzelby z kuszą pośrodku, a całość otoczona była wieńcem z liści dębu[1].

Historia

Bractwo Strzeleckie

Najstarsze przekazy sięgają 1509 roku, kiedy uzbrojona grupa mieszkańców miasta w charakterze straży miejskiej strzegła miasta przed bandami rabusiów i rozbójników[1]. Dokument z 1562 roku podaje, że mieszczanie jako członkowie cechu oddawali się przyjemności strzelania z kuszy do kury na żerdzi[1][2]. 24 maja 1661 roku książę Jerzy III uczestniczył w królewskich zawodach strzeleckich i został królem strzelców[1][2]. Z tej okazji podarował bractwu srebrną tarczę (o wadze 1,5 funta), na której umieszczono pozłacaną kapsułę wypełnioną dukatami[1]. Tarcza znajdowała się w budynku strzelnicy do końca II wojny światowej, kiedy skradziono ją w nieznanych okolicznościach[1]. W 1938 roku obchodzono 375-lecie bractwa strzeleckiego[1]. Po II wojnie światowej bractwo zostało rozwiązane[3].

Budynek Bractwa

Nieznana jest data wzniesienia budynku strzelnicy. Budynek pierwszy raz pojawił się na panoramicznej rycinie miasta autorstwa F.B Wernera z 1737 r. W 1837 roku budynek spłonął i został odbudowany w tym samym roku[1]. Wtedy zmienił się jego kształt oraz zaczęła działać w nim gospoda[1]. W 1938 roku kiedy bractwo obchodziło 375-lecie budynek został zmodernizowany[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Piotr Romanowski, Elżbieta Szumska: Złoty Stok. Podróż przez historię pięknego miasta w górach. Złoty Stok: Usługi Turystyczne „Aurum” Elżbieta Szumska, 2014, s. 16-19. ISBN 978-83-940141-1-7. OCLC 894985595.
  2. ↑ a b Tadeusz Mikoś, Eugeniusz Salwach, Janusz Chmura, Jerzy Tichanowicz: Złoty Stok Najstarszy ośrodek górniczo-hutniczy w Polsce. Kraków: Wyd. AGH, 2009, s. 49–50. ISBN 978-83-7464-191-3. (pol.).
  3. ↑ EugeniuszE. Salwach EugeniuszE., JerzyJ. Tichanowicz JerzyJ., KRONIKA ZŁOTEGO STOKU [online], www.zlotystok.pl, 4 czerwca 2013 [dostęp 2023-06-16]  (pol.).