Brat Leon

Brat Leon

Rzeźba Tilmana Riemenschneidera, przedstawiająca brata Leona
Data i miejsce urodzenia	XII wiek Asyż
Data i miejsce śmierci	ok. 1270 Porcjunkula
Miejsce pochówku	Bazylika Świętego Franciszka
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	franciszkanie
Prezbiterat	przed 1215
Multimedia w Wikimedia Commons

Brat Leon (ur. w XII w. w Asyżu, zm. ok. 1270 w Porcjunkuli) – włoski franciszkanin, jeden z towarzyszy i spowiednik Franciszka z Asyżu.

Życiorys

Urodził się pod koniec XII wieku, najprawdopodobniej w Asyżu^[1]. Twierdzenia, że pochodził z Viterbo należy odrzucić^[2]. Wstąpił do wspólnoty pokutników Franciszka, około 1215 roku, kiedy to działali oni na podstawie ustnego zatwierdzenia przez Innocentego III^[1]. Ponieważ był wyświęconym księdzem został spowiednikiem Biedaczyny^[3]. Od około 1220 roku do śmierci Franciszka, Leon był jego stałym towarzyszem^[2]. Pomagał mu pracować nad regułą zakonną, która została zatwierdzona w 1223 roku przez Honoriusza III^[1]. Przebywając na górze La Verna, Leon był świadkiem, kiedy Franciszek otrzymał stygmaty, a także otrzymał od Biedaczyny tekst modlitwy Uwielbienie Boga Najwyższego^[4].

Po śmierci założyciela zakonu, Leon popadł w konflikt z generałem Eliaszem Bonbaronem, którego oskarżał o zdradę ideałów ubóstwa^[2]. Z tego powodu został wydalony z Asyżu i osiadł w pustelni^[2]. W 1244 roku Krescencjusz z Jesi poprosił go o innych braci o napisanie wspomnień o św. Franciszku^[1]. Wraz z braćmi: Rufinem i Aniołem napisał list z Greccio, który potem został dołączony do Relacji trzech towarzyszy (czasem bracia są uważani za autorów Relacji)^[5]. W 1253 roku był przy śmierci Klary z Asyżu^[1]. Zmarł około 1270 roku w Porcjunkuli i został pochowany w Bazylice Świętego Franciszka^[1].

W martyrologium franciszkańskim jest wspomniany jako błogosławiony, lecz nigdy nie został formalnie beatyfikowany^[2].

Przypisy