Brian Epstein

Brian Epstein

Pełne imię i nazwisko	Brian Samuel Epstein
Data i miejsce urodzenia	19 września 1934 Liverpool
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1967 Londyn
Zawód, zajęcie	menadżer muzyczny
Multimedia w Wikimedia Commons

Brian Samuel Epstein (ur. 19 września 1934 w Liverpoolu, zm. 27 sierpnia 1967 w Londynie) – brytyjski menedżer zespołu muzycznego The Beatles.

Życiorys

Był synem Malki „Queenie” i Harry’ego Epsteinów^[1]. Pochodził z żydowskiej rodziny^[2]. Był samotnym nastolatkiem, który sprawiał problemy wychowawcze oraz był wyśmiewany i dręczony przez rówieśników i nauczycieli w szkołach^[2]. Do 15. roku życia uczęszczał do siedmiu szkół, z których w większości został wyrzucony z powodu słabych ocen^[2]. W 1948 rozpoczął naukę w prywatnej Wrekin College w Shropshire, którą opuścił w wieku 16 lat^[2]. Po zakończeniu edukacji podjął pracę zarobkową w sklepie meblowym swojego ojca^[3][4]. Dwa lata później rozpoczął służbę wojskową, jednak po 10 miesiącach został z niej zwolniony „z przyczyn natury psychiatrycznej”, po czym wrócił do rodzinnej firmy, tym razem pracując w niej jako specjalista od reklamy i promocji^[5].

Przez półtora semestru uczył się w Królewskiej Akademii Sztuk Dramatycznych^[5]. Po przerwaniu studiów zaczął pracować w dziale płytowym funkcjonującym w rodzinnym sklepie w Liverpoolu, a następnie został ekspedientem w sklepie płytowym North End Music Store (kolejnym rodzinnym biznesie) w Whitechapel^[5][3]. Ze względu na rosnące zapotrzebowanie na album zespołu The Beatles zainteresował się muzyką grupy^[6]. 9 listopada 1961 uczestniczył w koncercie grupy w „The Cavern Club”^[7], a w następnym miesiącu został jej menedżerem^[8]. Podejmując współpracę z zespołem, dopiero uczył się pracy w zawodzie menedżera^[9]. W październiku 1962 przedłużył z zespołem kontrakt na kolejne pięć lat^[3]. Działalność Epsteina doprowadziła do stworzenia wizerunku The Beatles i przyczyniła się do ich początkowego sukcesu, poza tym dzięki niemu grupa uzyskała kontrakt z wytwórnią płytową Parlophone^[10]. Mimo sukcesu osiągniętego przez zespół nie miał wyczucia biznesowego i naraził Beatlesów na wielomilionowe straty finansowe poprzez zawieranie niekorzystnych dla nich kontraktów handlowych^[11].

W 1963 założył z Dickiem Jamesem, Johnem Lennonem i Paulem McCartneyem spółkę kapitałową Northern Songs, która zajmowała się dystrybucją piosenek duetu Lennon/McCartney^[12]. Utworzył też firmę NEMS Enterprises, w której zajmował się organizacją koncertów The Beatles^[13].

Oprócz The Beatles był menedżerem grup muzycznych: Billy J. Kramer & The Dakotas, Gerry and the Pacemakers, The Fourmost, The Moody Blues oraz tria Paddy, Klaus & Gibson, a także Cilli Black^[3].

W 1964 wydał książkę autobiograficzną pt. A Cellarful of Noise^[14].

W styczniu 1967 podpisał umowę partnerską, na mocy której połączono jego NEMS Enterprises z firmą Robert Stigwood Organisation^[15].

Życie prywatne

Był gejem^[16][17][18], co utrzymywał w tajemnicy (w Wielkiej Brytanii kontakty homoseksualne były przestępstwem do 1967) i wiedziała o tym jedynie garstka najbliższych przyjaciół, m.in. członkowie zespołu The Beatles. Pozostawał w nieformalnym związku m.in. z amerykańskim adwokatem Natem Weissem^[19].

Cierpiał na depresję i miał myśli samobójcze^[20], a pod koniec 1966 podjął próbę odebrania sobie życia poprzez przedawkowanie leków nasennych, jednak został uratowany^[21]. Zmarł 27 sierpnia 1967 z powodu nieświadomego przedawkowania leków nasennych, a dwa dni później został pochowany na żydowskim cmentarzu Long Lane w Liverpoolu^[22][23].

Przypisy

Bibliografia

• Dariusz Michalski: Lennon. Wydawctwo Art „B” Press, 1991. ISBN 83-900107-4-7.
• Ross Benson: Paul McCartney – poza mitem. Konrad Witkowski (tłum.). Wydawnictwo Mitel, 1992. ISBN 83-85413-22-7.