Bronisław Zaleski : Przypisy, Bibliografia, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronisław Zaleski

Bronisław Zaleski (ur. 1819^[1] lub 1820 we wsi Raczkiewicze^[1], obecnie w rejonie kopylskim obwodu mińskiego, zm. 2 stycznia 1880 w Mentonie^[1]) – polski i białoruski działacz społeczny, pisarz, publicysta i malarz amator. Publikował pod pseudonimem „Lićwin”.

W roku 1838 Bronisław Zaleski, wówczas student Uniwersytetu Dorpackiego został uwięziony za działalność niepodległościową i zesłany do Czernihowa, gdzie przebywał do roku 1845. Po powrocie został ponownie uwięziony za działalność patriotyczną w Wilnie i zesłany jako żołnierz, potem oficer w Orenburgu i Kazachstanie, gdzie pozostał do roku 1856. W tym okresie zaprzyjaźnił się z Adamem Jerzym Czartoryskim, Józefem Hieronimem Kajsiewiczem i Józefem Orpiszewskim a także z Tarasem Szewczenko, Zygmuntem Sierakowskim i Aleksiejem Pleszczejewem.

Uczestniczył w roku 1851 w ekspedycji geologicznej Aleksandra Antipowa wraz z Tarasem Szewczenką i Ludwikiem Turno. Ekspedycja zajmowała się poszukiwaniami węgla kamiennego na półwyspie Mangyszłak nad Morzem Kaspijskim. Zaleski zajmował się amatorsko malarstwem, w ekspedycji geologicznej pełnił funkcję rysownika. Po powrocie do Orenburga został awansowany na podoficera, w roku 1853 na oficera, 1856 został zwolniony ze służby wojskowej, powrócił w ojczyste strony i zajął się działalnością społeczną, związaną m.in. z reformą rolną.

Na początku lat sześćdziesiątych przebywał w Dreźnie, Rzymie i Paryżu. Zajął się dostarczaniem broni dla ruchów niepodległościowych w Polsce i Białorusi. W roku 1866 został sekretarzem Towarzystwa Historyczno-Literackiego i wydawcą „Roczników”^[1], prowadził polską księgarnię w Paryżu, został członkiem Akademii Umiejętności.

Napisał książkę pt. Wygnańcy polscy w Orenburgu, prace o Adamie Jerzym Czartoryskim, Józefie Hieronimie Kajsiewiczu i Ludwiku Orpiszewskim. Zaleski był związany z kręgiem Hotelu Lambert. Był zaprzyjaźniony z Cyprianem Kamilem Norwidem i pisarzem Aleksandrem Pleszczejewem. Zmarł na gruźlicę w Mentonie.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 612 .