Brygida z Kildare

Święta
Brygida z Kildare

dziewica
Data i miejsce urodzenia	452-456 Irlandia
Data i miejsce śmierci	ok. 524 Kildare (dawniej Cell Dara)
Czczona przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	1 lutego
Atrybuty	pastorał kseni, księga reguły zakonnej, krowa u jej stóp, płomień nad głową, świeca w dłoni[1]
Patronka	Irlandii, opiekunka pracujących na roli
Multimedia w Wikimedia Commons

Święta Brygida z Kildare, irl. Naomh Bríd (ur. 452-456, zm. ok. 524) – dziewica, ksieni, założycielka podwójnego klasztoru w Kildare (jednego z najstarszych w Irlandii), święta Kościoła katolickiego.

Żywot świętej

Zachowane Żywoty Św. Brygidy autorstwa Cogitosusa oraz Żywot pierwszy napisane w języku staroiryjskim nie zostały przetłumaczone na język polski.

Brygida urodziła się w rodzinie pogańskiej, jako mała dziewczynka zajmowała się wypasem owiec i bydła i pracą w polu. Według tradycji plotła małe krzyżyki ze słomy, które do dziś są bardzo popularne w Irlandii. Na znak dziewiczego oddania służbie Bożej przyjęła w 467 roku z rąk nieokreślonego biskupa welon. Założony przez św. Brygidę klasztor Kildar (Cell Dara - dębowy dom) miał duży wpływ na ewangelizację Irlandii. Klasztor funkcjonował do roku 836, kiedy został złupiony i w dużej części wyburzony przez Normanów.

Kult

Postać świętej Brygidy łączona jest niekiedy z celtycką boginią ognia Brigid (Brigit)^[2][3],.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 1 lutego.

Patronat

Jest najpopularniejszą, po świętym Patryku, irlandzką świętą – uznawaną obok niego i św. Kolumby za patronkę Irlandii i szczególną opiekunkę prac na roli. Liczne są w Irlandii kościoły pod jej wezwaniem. Tych troje świętych uznawanych jest za irlandzką trójcę cudotwórców.

Jest również patronką i opiekunką wyrobów mlecznych; w wigilię jej święta, czyli 31 stycznia, wystawiano według irlandzkiej tradycji chleb i mleko, a dom był uprzątnięty i przygotowany jak na przyjęcie gościa. Wierzono bowiem, że święta odwiedza gospodarstwa domowe. W spiżarni zaś obok garnców z mlekiem przez cały rok stawiano małe krzyżyki ze słomy, które miały uchronić mleko przed złośliwymi chochlikami spijającymi śmietankę^[4].

Ikonografia

W ikonografii przedstawiana jest zwykle w białym zakonnym habicie i czarnym welonie brygidkowskim z płomieniem nad głową oraz świecą w dłoniach (m.in. witraż z XIII-XIV wieku w katedrze w Strasburgu).

Zobacz też

• Brygida Szwedzka - święta katolicka
• brygidki - zakon
• Krzyż świętej Brygidy
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Brygida – imię

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 515/516. ISBN 83-7097-271-3.
• Święta Brygida z Kildare, dziewica na brewiarz.katolik.pl [12.01.2010]
• Żywot ś. Brygidy w Żywotach Świętych Piotra Skargi.