Carl Heinrich Graun : Życiorys, Kompozycje, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Carl Heinrich Graun

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1704
Wahrenbrück

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1759
Berlin

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor, śpiewak

Multimedia w Wikimedia Commons

Carl Heinrich Graun (ur. 7 maja 1704, zm. 8 sierpnia 1759^[1]) – niemiecki kompozytor i śpiewak operowy (tenor) epoki późnego baroku. Współcześni uważali go za najlepszego, obok Johanna Adolfa Hasse, niemieckiego kompozytora włoskojęzycznych oper.

Życiorys

Graun urodził się w Wahrenbrück w Brandenburgii. Śpiewał w drezdeńskiej operze, zanim przeniósł się do Brunszwiku, gdzie napisał sześć oper. Po objęciu tronu Prus w roku 1740 Fryderyk Wielki uczynił go swym kapelmistrzem, którym Graun pozostał do śmierci w 1759 roku.

Graun napisał wiele oper. Cleopatra e Cesare została wykonana z okazji otwarcia gmachu opery w Berlinie w 1742 roku. Fryderyk Wielki osobiście napisał libretto do innej opery Grauna: Montezuma (1755). Dzieła te nie są dziś zbyt często wykonywane, w przeciwieństwie do bardzo dziś cenionej pasji: Der Tod Jesu (Śmierć Jezusa, 1755). Graun był także twórcą wielu doskonałych koncertów i sonat. Jego bratem był Johann Gottlieb Graun, również kompozytor.

John W. Grubbs napisał monografię na temat obu braci i ich twórczości muzycznej, do której dołączył katalog utworów.

Kompozycje

Opery

Polidorus (5 Akty, 1726 od. 1731)
Die in ihrer Unschuld siegende Sinilde (3 Akty, 1727)
Iphigenia in Aulis (3 Akty 1728)
Scipio Africanus (3 Akty, 1732)
Lo specchio della fedeltà (3 Akty, 1733)
Pharao Tubaetes (5 Akty, 1735)
Rodelinda, regina de’langobardi (3 Akty, 1741)
Cleopatra e Cesare (3 Akty, 1742)
Artaserse (3 Akty, 1743)
Catone in Utica (3 Akty, 1743)
Alessandro e Poro (3 Akty, 1744)
Lucio Papirio (3 Akty, 1744)
Adriano in Siria (3 Akty, 1746)
Demofoonte (3 Akty, 1746)
Cajo Fabricio (3 Akty, 1746)
Le feste galanti festa teatrale (1747)
Cinna (3 Akty, 1748)
L’Europa galante festa teatrale (5 Akty, 1748)
Ifigenia in Aulide (3 Akty, 1748)
Angelica e Medoro (3 Akty, 1749)
Coriolano tragedia per musica (3 Akty, 1749)
Fetonte tragedia per musica (3 Akty, 1750)
Il Mithridate tragedia per musica (3 Akty, 1751)
Armida (3 Akty, 1751)
Britannico tragedia per musica (3 Akty, 1751)
L’Orfeo tragedia per musica (3 Akty, 1752)
Il giudizio di Paride pastorale per muscia (1 Akt, 1752)
Silla (3 Akty, 1753)
Semiramide (3 Akty, 1754)
Montezuma tragedia per musica (3 Akty, 1755)
Ezio (1755)
I fratelli nemici tragedia per musica (3 Akty, 1756)
Merope tragedia per musica (3 Akty, 1756)

Inne dzieła

Te Deum
Der Tod Jesu, Oratorium (1755)
Oratorium in Festum Nativitatis Christi
Osteroratorium (oratorium na Wielkanoc)
Sechs italienische Kantaten (Sześć włoskich kantat)
Lieder (w zbiorach Friedricha Graefe: „Sammlung verschiedener und auserlesener Oden”, 1743)
Konzert für Horn, Streicher und Cembalo D-dur
Sinfonia C-dur

Przypisy

↑ Carl Heinrich Graun | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).

Linki zewnętrzne

Carl Heinrich Graun – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Carl Heinrich Graun – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej Choral Public Domain Library (ChoralWiki)
Nuty Carla Heinricha Grauna w bibliotece Polona

Kontrola autorytatywna (osoba):