Chalarus spurius
| Chalarus spurius | |||
| (Fallén, 1816) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | Syrphoidea | ||
| Rodzina | Pipunculidae | ||
| Podrodzina | Chalarinae | ||
| Rodzaj | Chalarus | ||
| Gatunek | Chalarus spurius | ||
| Synonimy | |||
| |||
Chalarus spurius – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny Pipunculidae.
Gatunek ten opisany został w 1816 roku przez Carla Fredrika Falléna jako Cephalops spurius[1].
Muchówka o ciele długości od 1,5 do 2,5 mm, głównie smolistoczarnym z czarnym owłosieniem. Głowa jej ma srebrzyście opylone twarz i czoło. Skrzydła są przydymione z ciemną pterostygmą. Ubarwienie przezmianek i łuseczek tułowiowych jest czarne. Odwłok samców jest całkiem czarny, zaś samic lekko szaro opylony. Środkowa para odnóży ma na udach rząd długich włosków barwy czarnej[2].
Larwy pasożytują na skoczkach różanych. Owady dorosłe są aktywne od maja do września[2].
Owad w Europie znany z Hiszpanii, Francji, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Finlandii, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwajcarii, Austrii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Litwy, Łotwy i północnej Rosji[1]. Ponadto występuje w Azji Środkowej i Ameryce Północnej[2].
