Chromosom akrocentryczny

Ten artykuł należy dopracować: od 2023-06 → sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory), od 2023-06 → poszerzyć o istotne informacje, od 2023-06 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Chromosom akrocentryczny – chromosom, w którym na ramieniu krótkim („p”) w tzw. przewężeniu wtórnym zlokalizowane są sekwencje kodujące obszary jąderkotwórcze, tzw. NOR (ang. nucleolar organizing region). W chromosomach akrocentrycznych ramię „p” jest bardzo krótkie, przez co centromer leży prawie na końcu chromosomu. W genomie człowieka występuje pięć par chromosomów akrocentrycznych: 13, 14, 15, 21 i 22. Krótkie ramiona akrocentryków można podzielić na trzy regiony: proksymalny (p11.1 i p11.2; zbudowany z tandemowo powtarzalnego satelitarnego DNA I-IV), przewężenie wtórne (p12) oraz region dystalny (p13; zbudowany z beta-satelitarnego DNA). Region p12 obejmuje liczne kopie genów dla 18S i 28S rRNA (rDNA), tworząc tzw. region jąderkotwórczy NOR, zwany też satelitą^[1].

Przypisy