Chrystus Boleściwy

Ten artykuł dotyczy typu ikonograficznego. Zobacz też: Chrystus Boleściwy – obraz Brata Francke.

Chrystus Boleściwy (łac. Vir Dolorum, Mąż Boleści) – w ikonografii chrześcijańskiej przedstawienie martwego lub zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa niebędącego jeszcze w chwale, lecz ukazującego rany zadane podczas ukrzyżowania.

Wizerunek ten pojawił się w XII wieku w kręgu bizantyjskim jako ukazanie martwego Chrystusa ze skrzyżowanymi ramionami i koroną cierniową. Następnie w XIV wieku przez Włochy przedostał się do sztuki zachodniochrześcijańskiej gdzie wyewoluował w różne formy. Zawierały one niekiedy krzyż, arma Christi, sarkofag lub Jezusa zbierającego krew do kielicha z rany w boku.

Niekiedy występuje jako element Deesis w towarzystwie Matki Bożej i Jana Chrzciciela, aniołów, proroków lub innych świętych.

Zobacz też

• Misericordia Domini
• Chrystus Frasobliwy
• Ecce homo
• Cierpiący Sługa Jahwe

Bibliografia

• Słownik terminów artystycznych i architektonicznych, Historia sztuki, tom 19, Biblioteka Gazety Wyborczej, Kraków 2011, ISBN 978-83-62095-59-9, s. 73

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Chrystus Boleściwy

• Tadeusz Dobrzeniecki, Niektóre zagadnienia ikonografii Męża Boleści, „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie” 1971, t. XV