Cierniczek północny

Pungitius pungitius^[1]

(Linnaeus, 1758)

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

ciernikokształtne

Rodzina

ciernikowate

Rodzaj

Pungitius

Gatunek

cierniczek północny

Synonimy

Gasterosteus blanchardi Sauvage, 1874
Gasterosteus breviceps Blanchard, 1866
Gasterosteus burgundianus Blanchard, 1866
Gasterosteus concinnus Richardson, 1836
Gasterosteus dekayi Agassiz, 1850
Gasterosteus globiceps Sauvage, 1874
Gasterosteus lotharingus Blanchard, 1866
Gasterosteus mainensis Storer, 1837
Gasterosteus nebulosus Agassiz, 1850
Gasterosteus occidentalis Cuvier, 1829
Gasterosteus pungitius Linnaeus, 1758
Gasterosteus pungitius brachypoda Bean, 1879
Gasterosteus pungitius brachypoda Bean, 1879
Gasterosteus vulgaris Mauduyt, 1849
Pungitius brevispinosus Otaki, 1908
Pungitius pungitius pungitius (Linnaeus, 1758)
Pygosteus pungitius (Linnaeus, 1758)
Pygosteus pungitius brachypoda (Bean, 1879)
Pygosteus pungitius carinata Bertin, 1925
Pygosteus pungitius hologymna Bertin, 1925
Pygosteus pungitius semiarmata Bertin, 1925
Pygosteus pungitius trachura Bertin, 1925

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[2]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Cierniczek północny^[3], cierniczek^[4] (Pungitius pungitius) – gatunek ryby z rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae).

Występowanie

Rejon półkuli północnej. W Polsce znaleziono w 1942 najbardziej ku południu wysunięte stanowisko tej ryby w Poznaniu, w niewielkim strumyku, będącym dopływem Warty^[5].

Zamieszkuje zbiorniki wodne o wodzie stojącej, zakola rzek, gdzie prąd rzeki jest znikomy, a także małe kanały (nawet ściekowe – nie za bardzo zanieczyszczone) o dnie mulistym. Do wód słonych wchodzi rzadko. Występuje przy brzegu i na płyciznach. Nie ma dużych wymagań co do jakości wody.

Opis

Dorasta do 6 cm długości. Ciało wysmukłe, płytki kostne tylko u nasady płetwy ogonowej, na grzbiecie 7–12 kolców. Płetwa grzbietowa przesunięta silnie do tyłu.

Grzbiet szarobrązowy, boki jaśniejsze z metalicznym połyskiem, na grzbiecie i bokach ciemne poprzeczne smugi. W okresie tarła gardło i podbrzusze u samca stają się czarne.

Hodowla w akwarium

Akwarium średnie, temperatura nie większa niż 22 °C, pokarm tylko żywy. Mają łagodniejsze usposobienie od ciernika, więc można trzymać w jednym akwarium kilka samczyków i samiczek.

Rozmnażanie tak jak u ciernika, można jednak pozostawić samczyka na kilkanaście dni z wylęgniętym narybkiem. Młode karmić jak najdrobniejszym planktonem.

Zobacz też

Przypisy

↑ Pungitius pungitius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Pungitius pungitius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 466.
↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ Józef Kaj, Pygosteus pungitius L. pod Poznaniem. Przyczynek do znajomości cierniczka w Polsce, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1/1948, s.131