Cipriano Chemello
 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1945 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 lutego 2017 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 174 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Cipriano Chemello (ur. 19 lipca 1945 w Crespano del Grappa, zm. 14 lutego 2017 w Bassano del Grappa[1]) – włoski kolarz torowy i szosowy, brązowy medalista olimpijski oraz czterokrotny medalista torowych mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze Cipriano Chemello osiągnął w 1965 roku, kiedy wspólnie z Cencio Mantovanim, Aroldo Spadonim i Luigim Roncaglią zdobył srebrny medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas mistrzostw świata w San Sebastián. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach we Frankfurcie razem z Roncaglią, Antonio Castello i Gino Pancino był w tej konkurencji najlepszy. W drużynowym wyścigu na dochodzenie Cipriano zdobył jeszcze trzy medale w przeciągu dwóch lat. Na rozgrywanych w 1967 roku mistrzostwach świata w Amsterdamie w 1967 roku ponownie zdobył srebro, a rok później włoski zespół w składzie: Cipriano Chemello, Lorenzo Bosisio, Giorgio Morbiato i Luigi Roncaglia wywalczył złoto. Ostatni medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Meksyku, gdzie razem z Morbiato, Roncaglią, Bosisio i Pancino zajął trzecią pozycję. Na tych samych igrzyskach rywalizację indywidualną zakończył na piątej pozycji. Startował także w wyścigach szosowych, jednak bez większych sukcesów.
Przypisy
- ↑ S’è spento Cipriano Chemello, bandiera del ciclismo bassanese. lapiazzaweb.com, 2017-02-14. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-14)]. (wł.).
Bibliografia
- Profil na cyclingarchives.com (ang.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).
- p
- d
- e
|
