Claude Mauriac

Claude Mauriac

Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1914 Paryż
Data i miejsce śmierci	22 marca 1996 Paryż
Narodowość	francuska
Język	francuski
Nagrody
Prix Médicis (1959)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Claude Mauriac (ur. 25 kwietnia 1914 w Paryżu, zm. 22 marca 1996 tamże^[1]) – francuski pisarz, dziennikarz i krytyk. Zaliczany do nurtu nowej powieści^[2][3].

Życiorys

Syn François Mauriaca, pisarza francuskiego, laureata Nagrody Nobla z dziedziny literatury w 1952 r.^[4]

W latach 1944–1949 był sekretarzem Charles’a de Gaulle’a. W latach 1949–1953 był redaktorem naczelnym oraz wydawcą czasopisma Liberté de l'esprit^[5]. W latach 1946–1977 był felietonistą i krytykiem filmowym dla gazet „Le Figaro” oraz „Le Figaro Littéraire”^[2].

W 1959 r. otrzymał Prix Médicis za Le Dîner en ville^[2].

Zasiadał w jury 14. MFF w Cannes w 1961 r.^[6]

Twórczość

Napisał cykl Le Dialogue intérieur, na który składają się 4 powieści: Toutes les femmes sont fatales (1957), Le Dîner en ville (1959), La Marquise sortit à cinq heures (1961) oraz L’Agrandissement (1963). Jego najbardziej znane dzieło to Le Temps immobile (1974–1988) – dziesięciotomowy zbiór wspomnień składający się z listów, dokumentów, fragmentów dzieł innych pisarzy oraz wpisów pamiętnikowych Mauriana. Jest również znany z L’Alittérature contemporaine – zbioru esejów XX wiecznych pisarzy^[2].

W Polsce wydano Taras Malagaru (Terrasse de Malagar)^[7] – tom czwarty zbioru Le Temps immobile^[3].

Przypisy