Cmentarz wojenny nr 135 – Zborowice
Widok ogólny | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Zborowice | ||
Typ cmentarza | wojenny | ||
Stan cmentarza | nieczynny | ||
Powierzchnia cmentarza | 290 m² | ||
Liczba pochówków | 74 | ||
Liczba grobów | 6+22 | ||
Data otwarcia | 1915 | ||
Architekt | Anton Müller | ||
Położenie na mapie gminy Ciężkowice | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |||
49°45′40,7″N 20°57′58,0″E/49,761306 20,966111 | |||
|
Cmentarz wojenny nr 135 w Zborowicach – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Zborowice w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[1].
Opis cmentarza
Projektantem był Anton Müller (w starszych źródłach błędnie podawany jest Jan Szczepkowski). Cmentarz stanowi osobną kwaterę w ramach cmentarza parafialnego. Znajduje się na stoku opadającym do drogi i w jej stronę jest zwrócony. Odróżnia się z daleka od pozostałej części cmentarza komunalnego, gdyż rosną na nim duże drzewa. Zbudowany jest na planie prostokąta. W górnej części cmentarza znajduje się duży betonowy krzyż na murowanym z kamienia cokole, stanowiący główny element ozdobny. Ogrodzenie w górnej części stanowi mur z kamienia łupanego nakryty betonowym daszkiem, w dolnej części stalowe rury osadzone po dwie na solidnych słupkach murowanych z kamienia. Wejście przez stalową, kutą bramkę. Nagrobki w postaci ziemnych mogił z betonowymi stelami trzech typów. Na niektórych stelach są żeliwne tablice z nazwiskami poległych, niektóre zwieńczone są żeliwnym krzyżem[2].
Cmentarz zachowany jest w dobrym stanie, uległy zatarciu tylko ziemne mogiły, częściowo uszkodzony jest cokół betonowego krzyża. Żeliwne krzyże na cokołach są nowe (pierwotnie były drewniane)[2]. Poddany został gruntownemu remontowi w 2002 r., obecnie jednak (2015 r.) wymaga znów remontu[3].
Polegli
W 16 grobach zbiorowych i 22 pojedynczych pochowano[1]:
- 23 żołnierzy armii austro-węgierskiej,
- 49 żołnierzy armii niemieckiej,
- 2 żołnierzy armii rosyjskiej.
Zidentyfikowano 62 żołnierzy, nie rozpoznano 12. Żołnierze ci zginęli 12–16 stycznia 1915 r. i 2–3 maja 1915 r. Jest wśród nich 1 oficer i 5 podoficerów[2]. Polegli podczas walk o skrzyżowanie dróg. Miało ono duże znaczenie strategiczne, leżało bowiem na ważnym szlaku zaopatrzeniowym tego odcinka frontu[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Niepełna lista pochowanych