Conradin Kreutzer

Conradin Kreutzer
Ilustracja
Imię i nazwisko

Conrad Kreutzer

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1780
Meßkirch

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1849
Ryga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Conradin Kreutzer, właśc. Conrad Kreutzer[1] (ur. 22 listopada 1780 w Meßkirch, zm. 14 grudnia 1849 w Rydze[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Początkowo kształcił się u Johanna Baptisty Riegera, chórmistrza w Meßkirch[1][2]. Następnie kontynuował edukację przy klasztorze benedyktynów w Zwiefalten, gdzie uczył się teorii muzyki i gry na organach u Ernsta Weinraucha[1][2]. W latach 1799−1800 studiował prawo na uniwersytecie we Fryburgu, później poświęcił się jednak wyłącznie muzyce[1][3]. W 1799 roku zmienił swoje imię z Conrad na Conradin[1][2]. Wiele podróżował, od 1804 roku przebywał w Wiedniu, gdzie poznał Josepha Haydna i przypuszczalnie był uczniem Johanna Georga Albrechtsbergera[1][2]. W latach 1812−1816 piastował stanowiska kapelmistrza dworskiego w Stuttgarcie, następnie w latach 1818−1822 był kapelmistrzem na dworze księcia Carla Egona w Donaueschingen[1][3]. Od 1822 do 1827 i ponownie od 1829 do 1832 roku był kapelmistrzem Theater am Kärntnertor w Wiedniu[1]. W latach 1827−1829 przebywał w Paryżu[1][3]. Od 1833 do 1835 roku był kapelmistrzem wiedeńskiego Theater in der Josefstadt[1][3]. W 1840 roku wyjechał z Wiednia[2], w latach 1840−1842 pełnił funkcję generalnego dyrektora muzycznego w Kolonii[1][3].

Jego córki Cecylia i Maria były śpiewaczkami, Kreutzer często towarzyszył im w podróżach koncertowych[1][2].

Twórczość

Muzyka Kreutzera cechuje się prostotą, melodyjnością i melancholią[2]. Brak jej jednak znamion oryginalności[2]. Skomponował m.in. kilka oratoriów, mszy i kantat, 2 balety, 3 koncerty fortepianowe, liczne utwory kameralne i fortepianowe[1]. Napisał przeszło 40 oper, w swoim czasie cieszących się sporą popularnością, po śmierci kompozytora nie utrzymały się one jednak długo w repertuarze[1][2]. Sukces odniosły natomiast jego pieśni, wykonywane do dzisiaj w Niemczech i Austrii[1][2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1965−1966. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 206−207. ISBN 978-83-224-3303-4.
  3. a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 468−469. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108694121
  • VIAF: 10033659
  • LCCN: n82153070
  • GND: 11871600X
  • LIBRIS: qn247wt825dh4fk
  • BnF: 13896167t
  • SUDOC: 157335356
  • SBN: UBOV646403
  • NLA: 35677431
  • NKC: ola2002146836
  • BNE: XX1691133
  • NTA: 069833273
  • BIBSYS: 57022
  • CiNii: DA10860479
  • Open Library: OL2217176A
  • PLWABN: 9810657276505606
  • NUKAT: n2003086160
  • J9U: 987007264168905171
  • PTBNP: 252306
  • LNB: 000046304
  • NSK: 000124386
  • LIH: LNB:Izx;=CL
  • RISM: people/53829
  • WorldCat: lccn-n82153070
Encyklopedia internetowa:
  • Treccani: konradin-kreutzer
  • NE.se: conradin-kreutzer
  • VLE: conradin-kreutzer