Controlled Substances Act

Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Controlled Substances Act, CSA (Prawo o Kontrolowanych Substancjach) – amerykański akt prawny regulujący obrót lekami mogącymi wywołać uzależnienie.

Według klasyfikacji CSA farmaceutyki dzielą się na 5 grup. Teoretycznie do przynależności do poszczególnych grup decyduje zastosowanie medyczne oraz potencjał nadużywania:

• Grupa I – duży potencjał nadużywania, brak uznanego zastosowania medycznego. Niedostępne w legalnym obrocie.
• Grupa II – duży potencjał nadużywania, niewielkie uznane zastosowanie medyczne. Dostępne tylko na receptę.
• Grupa III – potencjał nadużywania, istotne uznane zastosowanie medyczne. Dostępne tylko na receptę.
• Grupa IV – ograniczony potencjał nadużywania, istotne uznane zastosowanie medyczne. Dostępne tylko na receptę.
• Grupa V – minimalny potencjał nadużywania, istotne uznane zastosowanie medyczne. Mogą być dostępne bez recepty.

Rzeczywisty podział jednak często odbiega od teoretycznie przyjętych kryteriów – np. marihuana pomimo udokumentowanych zastosowań medycznych jest umieszczona w grupie I.

Przykładowe środki z poszczególnych grup:

• Grupa I – heroina, LSD, marihuana, MDMA, meskalina, psylocybina.
• Grupa II – amfetamina, kokaina, morfina, metylfenidat.
• Grupa III – kodeina, sterydy anaboliczne.
• Grupa IV – diazepam.
• Grupa V – środki zawierające niewielkie ilości kodeiny.

Zobacz też

• wykaz środków odurzających