Czarnobrody

Ten artykuł dotyczy pirata. Zobacz też: inne znaczenie.
Czarnobrody
Edward Teach
Ilustracja
Czarnobrody (drzeworyt z 1734)
Data urodzenia

ok. 1680

Data śmierci

22 listopada 1718

Zawód, zajęcie

pirat

Narodowość

angielska

Multimedia w Wikimedia Commons
Litografia z XVIII wieku przedstawiająca Czarnobrodego

Czarnobrody (ang. Blackbeard, właśc. Edward Teach lub Thatch, także Thack, Thatche i Theach[a][1]) (ur. około 1680[1][2], zm. 22 listopada[3]/2 grudnia[4] 1718) – angielski pirat, w latach 1717–1718 grasujący na wschodnim wybrzeżu Ameryki Brytyjskiej i Morzu Karaibskim, jeden z najgroźniejszych piratów swojego okresu[2].

Życiorys

Jednym z najważniejszych źródeł nt. jego życia jest wydana w 1724 praca General History of the Pyrates pióra kapitana Charlesa Johnsona[5]. Według niektórych źródeł urodził się w Bristolu[1], inne relacje wskazują na Jamajkę jako miejsce jego urodzenia[6][5]. O jego młodości wiadomo niewiele; niewykluczone, że również nazwisko, pod którym Czarnobrody jest znany, było fałszywe[5].

Prawdopodobnie służył na okrętach korsarskich podczas Wojny Królowej Anny[1]; przez pewien czas podlegał słynnemu korsarzowi i piratowi Benjaminowi Hornigoldowi, który miał swoją bazę na wyspie New Providence[1]. Teach był jednym z najwierniejszych żeglarzy Hornigolda; kiedy zbuntowana załoga odsunęła w 1717 kapitana od dowodzenia okrętem „Ranger”, Czarnobrody był jednym z niewielu, którzy pozostali wobec niego lojalni[5]. Po tym wydarzeniu Teach uczestniczył w kilku kolejnych wypadach Hornigolda[5].

Jesienią 1717 na New Providence zjawił się pirat Stede Bonnet, dowodzący slupem „Revenge”[5]. Bonnet był ranny po potyczce z hiszpańskim okrętem wojennym, w związku z czym zgodził się na to, by Teach przejął czasowo dowodzenie nad jego okrętem[5]. Ataki na inne statki Czarnobrody prowadził więc początkowo na slupie Bonneta, a następnie na zdobycznym francuskim okręcie La Concorde, przemianowanym na „Queen Anne’s Revenge” (Zemsta Królowej Anny)[1]. Łącznie w ciągu jesiennych miesięcy 1717 Teach złupił kilkanaście okrętów u wybrzeży Wirginii i w zatoce Delaware[5], a także podczas późniejszego wypadu w okolice Leeward Islands, gdzie zdobyto „La Concorde”[5]. Po zdobyciu nowego okrętu flagowego znacznie go dozbroił, umieszczając na nim łącznie ok. 40 dział; poprzednią swoją jednostkę, „Revenge”, zwrócił Bonnetowi[5]. Obydwaj piraci współpracowali ze sobą w następnych tygodniach[5].

1718

Okres zimowy 1717/1718 Bonnet i Teach spędzili na New Providence, a następnie na pewien czas rozdzielili się[5]. Do ponownego ich spotkania doszło wiosną 1718 na wyspach Turneffe. Wówczas załoga Bonneta, przekonana o jego niekompetencji, poprosiła Teacha o przejęcie dowodzenia nad „Revenge”, na co ten przystał, zmuszając Bonneta do rezygnacji, a na nowego kapitana statku wyznaczając swojego podwładnego Richardsa[5]. W tym samym okresie piraci przejęli i dołączyli do swojej floty slup „Adventure”, a na jego kapitana Czarnobrody wyznaczył Israela Handsa[5].

W szczytowym momencie kariery – wiosną 1718 roku – Teach dysponował 4 (lub więcej, licząc jednostki sprzymierzone[5][1]) okrętami, 60 działami i ok. 400 ludźmi[7]. Wielu z marynarzy napadniętych statków przyłączało się do załogi Czarnobrodego[5]. Jedną z najbardziej znamiennych akcji Teacha była przedsięwzięta przezeń w maju 1718 tygodniowa blokada morska Charleston, w której uczestniczyło osiem okrętów i w której wyniku piraci splądrowali kilka statków, a także sterroryzowali miasto, zmuszając włodarzy do okupienia się w zamian za uwolnienie jeńców (okupem był wart kilkaset funtów ładunek lekarstw)[1][5]. Po zdjęciu blokady Teach skierował swoje okręty w okolice przesmyku Topsail (współcześnie przesmyk Beaufort), gdzie najprawdopodobniej celowo osadził kilka własnych okrętów na mieliźnie i porzucił większość swojej załogi[1][5]. Niewykluczone, że był to wypadek, zapewne jednak Teach dążył do uszczuplenia liczby marynarzy, chcąc uniknąć nadmiernego podziału łupów[5]. W czerwcu 1718 popłynął do Bath i tam wystarał się u gubernatora Karoliny Północnej Charlesa Edena o ułaskawianie, na krótki czas zrezygnowawszy z piractwa[1]. Ożenił się z córką lokalnego plantatora i zamieszkał w okolicach Bath[5]. Wkrótce jednak zaczął ponownie grasować po pobliskich akwenach, m.in. w przesmyku Ocracoke[1]. Charles Eden nie podejmował działań skierowanych przeciwko Teachowi, w związku z czym mieszkańcy wybrzeża i ofiary pirata zwrócili się w tajemnicy o pomoc do gubernatora Wirginii, Alexandra Spotswooda[5][3].

Śmierć

Teach zginął 22 listopada 1718 (wg starego stylu, bądź 2 grudnia wg nowego kalendarza[4]) w trakcie potyczki z dwoma okrętami („Jane” i „Ranger”) dowodzonymi przez angielskiego porucznika Roberta Maynarda, działającego na polecenie Spotswooda[1][3]. Do bitwy doszło w okolicach przesmyku Ocracoke[2]. W tym dniu na statku Czarnobrodego znajdowało się około 20 ludzi[3]. Brytyjczyk wykorzystał podstęp, każąc większości swojej załogi schować się pod pokładem flagowca „Jane” – Teach, nieświadom tego, nakazał abordaż okrętu,co doprowadziło do klęski piratów i śmierci Czarnobrodego[5]. Maynard rozkazał odciąć głowę Teacha, a jego ciało wyrzucić za burtę[1]. Za zabicie Czarnobrodego otrzymał od Spotswooda sto funtów szterlingów nagrody[1]. Następnie skierował się do Wirginii, gdzie głowę Czarnobrodego wywieszono na widok publiczny, a następnie do Bath; tam odszukano i zaaresztowano kilkunastu podwładnych Teacha, m.in. Israela Handsa[5]. Był on jedynym spośród piratów Czarnobrodego, którego ułaskawiono w procesie w Williamsburgu w marcu 1719; jego zeznania obciążały władze kolonialne Karoliny Północnej, od dłuższego czasu uznawane za przychylne piratom[5]. Informacje nt. zgonu Teacha rozpowszechniane były m.in. w prasie londyńskiej[3].

Wygląd i charakter

Bandera Czarnobrodego

Według opisu Henry'ego Bostocka, który był jedną z ofiar Teacha, pirat był wysokim mężczyzną o bardzo długiej czarnej brodzie[5]. Podobny jego opis zachował się w General History of the Pyrates Johnsona[5]. Charakterystyka ta przeniknęła do większości przedstawień Teacha w dziełach kultury popularnej[5].

Według opisu Johnsona Teach, aby wyglądać groźniej, uciekał się do zabiegów takich jak wiązanie swojego zarostu w supły i warkocze, przywiązywanie doń wstążek, czy podkładanie ognia pod swój kapelusz[5]. Miało to na celu wzbudzić lęk u napotkanych żeglarzy i skłonić ich do poddania się bez walki[5].

We wspomnianej pracy General History Johnson opisuje Teacha jako osobę charyzmatyczną, lecz nieprzewidywalną[5]. Nakazał m.in. zapalić w ładowni swojego statku siarkę, a w toksycznym dymie wytrzymał najdłużej z całej załogi[5]. Miał również bez przyczyny postrzelić w nogę jednego ze swoich oficerów, Israela Handsa, tłumacząc ten czyn tym, że musi „co jakiś czas przypominać załodze, kim jest”[5].

Czarnobrody prowadził prywatny dziennik, który, choć zachowały się nieliczne jego fragmenty, stanowi jedno ze źródeł dla badań nad jego biografią[5][6].

Elementem amerykańskiego folkloru stał się nigdy nie odnaleziony legendarny skarb Czarnobrodego (największy pojedynczy łup, szacowany na sumę 325 tys. ówczesnych funtów szterlingów[potrzebny przypis]), istnienie którego podawane jest jednak przez historyków w wątpliwość[2]. W latach 90. XX wieku u wybrzeży Północnej Karoliny odnaleziono wrak statku, będącego prawdopodobnie należącą do Teacha „Zemstą królowej Anny”[2].

Czarnobrody w kulturze

Filmy i seriale

  • 1952: Duch Blackbearda (Blackbeard’s Ghost) – amerykański film familijny (wyk. Peter Ustinov) – w filmie Czarnobrody pojawia się jako duch
  • 2006: Czarnobrody (Blackbeard) – amerykański telewizyjny film przygodowy (wyk. Angus Macfadyen).
  • 2006: Czarnobrody (Blackbeard: Terror at Sea) – brytyjsko-niemiecko-francuski telewizyjny film dramatyczny (wyk. James Purefoy)
  • 2011: Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach ( Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides) – amerykański film przygodowy (wyk. Ian McShane) – film ma charakter fantastyczny. Postać Czarnobrodego ma niewiele wspólnego z jego historyczną biografią.
  • 2022: Nasza bandera znaczy śmierć – amerykański serial komediowy (wyk. Taika Waititi)

Inne

  • 2003: One Piece – seria mang, w której występuje postać o imieniu Marshall D. Teach, która przypomina postać Czarnobrodego
  • 2013: Assassin’s Creed IV Black Flag – przygodowa gra akcji

Uwagi

  1. według innych źródeł Edward Drummond, aczkolwiek imię pod którym się urodził jest nieznane

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n Robert E.R.E. Lee Robert E.R.E., Blackbeard the Pirate, „Dictionary of North Carolina Biography”, NCpedia, 1986 [dostęp 2023-06-04]  (ang.), wersja online.
  2. a b c d e Blackbeard, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-06-04]  (ang.).
  3. a b c d e Arthur L.A.L. Cooke Arthur L.A.L., British Newspaper Accounts of Blackbeard's Death, „The Virginia Magazine of History and Biography”, 61 (3), 1953, s. 304–307, ISSN 0042-6636, JSTOR: 4245947 [dostęp 2023-06-04]  (ang.).
  4. a b A Date with History, [w:] AngusA. Konstam AngusA., Blackbeard: America's most notorious pirate, Hoboken, NJ: Wiley, 2006, ISBN 978-0-471-75885-3 [dostęp 2023-06-04] .
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag Lindley S.L.S. Butler Lindley S.L.S., Pirates, privateers & rebel raiders of the Carolina coast, Chapel Hill, NC: Univ. of North Carolina Press, 2000, s. 25-50, ISBN 978-0-8078-4863-0 [dostęp 2023-05-29]  (ang.).
  6. a b PhilipP. Gosse PhilipP., Historia piractwa, Oświęcim: Napoleon V, 2018, s. 162-163, ISBN 978-83-7889-762-0 .
  7. Joel K. Bourne Jr., Czarnobrody żyje [w]: National Geograpic Polska, nr lipiec 2006, s. 46-53
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000085984897
  • VIAF: 4022838
  • LCCN: n88118985
  • GND: 1033320315
  • BnF: 16270360g
  • NKC: jx20090403004
  • NTA: 303528125, 296079626
  • PLWABN: 9810685283105606
  • OBIN: 27097
  • ΕΒΕ: 291961
  • WorldCat: lccn-n88118985
Encyklopedia internetowa: