Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Dowództwo Okręgu Generalnego „Grodno”
Dowództwo Okręgu Generalnego „Białystok”

Dowódcy
Ostatni

gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Grodno

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

DOK w 1939

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III (DOK III) – organ pracy dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w latach 1921-1939.

W grudniu 1921 roku szefostwa DOK III zostały przeniesione z Białegostoku do Grodna, natomiast dowódca OK III ze sztabem w styczniu następnego roku[1]. W listopadzie 1922 roku, po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie, Sztab DOK III, Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia oraz Szefostwo Poborowe ponownie zostały przeniesione do Grodna[2].

Obsada personalna

Dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
  • gen. ppor. Adam Mokrzecki (1920)
  • gen. Władysław Frankowski (od 1 IX 1921)
  • gen. Daniel Konarzewski (od 10 VI 1922)
  • gen. Juliusz Tarnawa-Malczewski (od 6 XII 1922)
  • gen. Leon Berbecki (od 28 III 1924)
  • gen. Kazimierz Dzierżanowski (od 3 III 1926)
  • gen. bryg. Gustaw Truskolaski (19 III – 15 VII 1927)
  • gen. bryg. inż. Aleksander Litwinowicz (od 15 VII 1927[3])
  • gen. bryg. Michał Karaszewicz-Tokarzewski (11 XI 1935 - 3 VIII 1936 → dowódca OK VI)
  • gen. bryg. Franciszek Kleeberg (od 3 VIII 1936)
  • gen. bryg. Józef Olszyna-Wilczyński (od 19 II 1938)
Zastępcy dowódcy okręgu generalnego i okręgu korpusu
Pomocnicy dowódcy okręgu
Szefowie Poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
Szefowie sztabu
Zastępcy szefa sztabu

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr III (1921-1926)

  • szef – gen. bryg. Wincenty Kaczyński (IX 1921 – II 1923)
  • szef – gen. bryg. Mikołaj Majewski (III 1923 – IX 1925)
  • szef – płk art. Józef Karol Luberadzki (od XII 1925[5] ← kmdt OWar. „Grodno”)
  • zastępca szefa – płk Jan Suzin (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 29 pap)

3 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926-1928)

  • płk art. Józef Karol Luberadzki (do VIII 1926[6])
  • gen. bryg. Erwin Mehlem (VIII 1926 – III 1927)
  • płk art. Witold Roszkowski (od V 1927[7])
Szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia
  • płk art. Stanisław August Sopotnicki (od III 1929[8])
  • mjr uzbr. Jan II Bogucki (od X 1931[9])
  • mjr uzbr. Tadeusz I Müller[a] (od VIII 1935)
Szefowie inżynierii i saperów - szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Saperów
Szefowie intendentury
  • ppłk / płk int. Maurycy Thorn (był w 1923[4] – †15 V 1926 Arco)
Szefowie łączności i szefowie 3 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939 roku
Szefowie sanitarni
  • płk lek. Wacław Szreders (od XI 1922[15])
Naczelni lekarze weterynarii - szefowie służby weterynaryjnej
Szefowie służby duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego
  • ks. proboszcz Stanisław Żytkiewicz (1922-1924)
  • ks. proboszcz Roman Tartyłło (1924)
  • ks. dziekan Kazimierz Suchcicki (1927-1934 → dziekan OK IV)
  • ks. proboszcz Otto Kristen (p.o. 1934 – V 1936 → administrator parafii w Złoczowie)
  • ks. proboszcz Walenty Pączek (V 1937 – 1939)
Szefowie Remontu
  • płk Florian Popławski (był w 1923)[4]
Dowódcy obrony przeciwlotniczej
Szef Taborów
Oficerowie sztabu
  • ppłk Antoni Dargiewicz[16] (do stycznia 1920)
  • chor. Stanisław Belof – (1923-1929 kierownik Kancelarii Głównej w szefostwie intendentury)

Uwagi

  1. Mjr uzbr. Tadeusz I Müller urodził się 9 sierpnia 1893 roku. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. W 1932 roku pełnił służbę w 5 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Krakowie. 27 czerwca 1935 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W sierpniu 1935 roku został szefem 3 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia w Grodnie. Zmarł 23 sierpnia 1941 roku w Obozie NKWD w Griazowcu. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[10]

Przypisy

  1. Korespondencje. Z Białegostoku. „Polska Zbrojna”. 73, s. 4, 1921-12-21. Warszawa. 
  2. Korespondencje. Z Wilna. „Polska Zbrojna”. 297, s. 3, 1922-11-01. Warszawa. 
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 214.
  4. a b c Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 35 .
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 130 z 19.12.1925 r.
  6. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 31 z 09.08.1926 r.
  7. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 15 z 23.05.1927 r.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 100.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 335.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 298, 466.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 86, 960, 967.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 47, 877, 885.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.
  15. Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa. 
  16. Dziennik Personalny M.S. Wojsk. 1920 R. 1 nr 4

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • p
  • d
  • e
Rada Regencyjna 1918
  • I Warszawski
  • II Siedlecki
  • III Lubelski
  • IV Radomski
  • V Kielecki
  • VI Piotrkowski
  • VII Częstochowski
  • VIII Łódzki
  • IX Kaliski
  • X Łowicki
  • XI Włocławski
  • XII Ciechanowski
  • XIII Łomżyński
  • XIV
  • XIV
PKL 1918
  • Będziński
  • Podhalański
  • Przemyski
  • Rzeszowski
  • Śląski
  • Tarnowski
  • Wadowicki
Okręgi etapowe
Okręgi korpusów II RP
1945-1949
1949-1953
1953-1992
1992-1998
1999-2011