Drętwa pawik

Drętwa pawik
Torpedo torpedo[1]
(Linnaeus, 1758)[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Rząd

drętwokształtne

Rodzina

drętwowate

Rodzaj

Torpedo

Gatunek

drętwa pawik

Synonimy
  • Raja torpedo Linnaeus, 1758[2]
  • Raia torpedo Stephan, 1779[3]
  • Torpedo ocellata Rafinesque, 1810[4]
  • Torpedo maculata Rafinesque, 1810[5]
  • Torpedo variegata Rafinesque, 1810[5]
  • Torpedo narke Risso, 1810[6]
  • Torpedo unimaculata Risso, 1810[7]
  • Torpedo oculata Davy, 1834[8]
  • Torpedo oculata A.H.A. Duméril, 1852[9]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[10]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Drętwa pawik[11], drętwa elektryczna[12] (Torpedo torpedo) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny drętwowatych (Torpedinidae).

Występowanie

We wschodnim Atlantyku od południowej części Zatoki Biskajskiej do Angoli, także w Morzu Śródziemnym.

Występuje w płytkich wodach na piaszczystym lub mulistym dnie, wśród łąk morskich do 50 m głębokości. Dzień spędza zagrzebana w dnie, w nocy poluje.

Cechy morfologiczne

Osiąga maksymalnie do 60 cm długości. Ciało spłaszczone grzbietobrzusznie o kształcie okrągłej tarczy z wyraźnie oddzielonym krótkim trzonem ogonowym. Skóra gładka. Oczy małe. Uzębienie: w górnej szczęce 18–33 zęby, w dolnej 15–26 zębów. Dwie płetwy grzbietowe, z których pierwsza jest większa znajdują się na trzonie ogonowym. Płetwy piersiowe są przyrośnięte, wyraźnie oddzielone od siebie. Na każdym z boków znajduje się duży narząd elektryczny.

Strona grzbietowa od jasno- do ciemnobrązowej, z od 1 do 7 (zwykle 5) plamami koloru niebieskiego, obwiedzionymi żółto lub czarno. Strona brzuszna biaława z ciemną obwódką.

Odżywianie

Pokarm stanowią małe przydenne ryby oraz skorupiaki.

Rozród

Ryba jajożyworodna. Czas rozwoju zarodka w zależności od temperatury wynosi 5–6 miesięcy. W miocie w zależności od wielkości samicy znajduje się od 3 do 21 młodych o długości 8 cm.

Historia badań

Pierwszy opis Raja torpedo zapisany w języku polskim sporządził Krzysztof Kluk w 1780 roku w pracy Zwierząt domowych i dzikich, osobliwie krajowych [...]. W rozdziale O gadzie pływającym nazwał ją drętwikiem i zaliczył do rodzaju Rochy[13].

Przypisy

  1. Torpedo torpedo, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 231. (łac.).
  3. Ch.F. Stephan: De rajis, schediasma primum. Lipsiae: 1779, s. 20. (łac.).
  4. Rafinesque 1810 ↓, s. 48, 60.
  5. a b Rafinesque 1810 ↓, s. 65.
  6. Risso 1810 ↓, s. 18.
  7. Risso 1810 ↓, s. 19, ryc. iii (rys. 3).
  8. J. Davy. Observations on the torpedo, with an account of some additional experiments on its electricity. „Philosophical Transactions of the Royal Society of London”. 1834 (1), s. 542, 1834. (ang.). 
  9. A.H.A. Duméril. Monographie de la famille des torpédiniens, ou poissons plagiostomes électriques, comprenant la description d’un genre nouveau, de 3 espèces nouvelles, et de 2 espèces nommées dans le Musée de Paris, mais non encore décrites. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e série. 4, s. 234, 1852. (fr.). 
  10. F.F. Serena F.F., G. Notarbartolo diG.N. Sciara G. Notarbartolo diG.N., N.N. Ungaro N.N., Torpedo torpedo, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-10]  (ang.).
  11. Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
  12. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  13. Krzysztof Kluk: Zwierząt domowych i dzikich, osobliwie krajowych, potrzebnych i pożytecznych, domowych, chowanie, rozmnożenie, chorób leczenie, dzikich łowienie, oswojenie, zażycie, szkodliwych zaś wygubienie. Warszawa: 1780, s. 41.

Bibliografia

  • C.S. Rafinesque: Indice d’ittiologia Siciliana, ossia, Catalogo metodico dei nomi Latini, Italiani, e Siciliani dei pesci, che si rinvengono in Sicilia: disposti secondo un metodo naturale: eseguito da un appendice che contiene la descrizione di alcuni nuovi pesci siciliani: illustrato da due piance. Messina: Presso Giovanni del Nobolo, con approvazzione, 1810, s. 1–70; ryc. 1–2. (łac.).
  • A. Risso: Ichthyologie de Nice, ou histoire naturelle des poissons du Département des Alpes Maritimes. Paris: F. Schoell, 1810, s. i–xxxvi; 1–388; ryc. i-xi. (fr.).
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
  • Torpedo torpedo. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 30 lipca 2009]
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EUNIS: 124410
  • GBIF: 5215534
  • identyfikator iNaturalist: 114252
  • ITIS: 160836
  • NCBI: 1213717