Droga Trolli

Droga Trolli
{{{alt grafiki}}}
Droga Trolli (2004)
Państwo

 Norwegia

Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Droga Trolli”
Ziemia62°28′N 7°40′E/62,466667 7,666667
Multimedia w Wikimedia Commons
Trollstigen – jeden z zakrętów
Znak „Uwaga Trolle”
Wodospad Stigfossen

Droga Trolli[1] (norw. Trollstigveien i Trollstigen (dosł. „Ścieżka Trolli”)[2]) – droga położona na południe od Åndalsnes, na terenie gminy Rauma w okręgu Møre og Romsdal w Norwegii, słynąca z serii stromych, wąskich serpentyn.

Położenie

Część drogi powiatowej nr 63 (norw. Fylkesvei 63) na terenie gminy Rauma w okręgu Møre og Romsdal[2], między mostem Sogge, pięć kilometrów na południowy wschód od Åndalsnes, a Sylte w dolinie Valldalen[3]. Odcinek od mostu Sogge, przez Isterdalen do Romsdalen[3].

Opis

Nazwa drogi pochodzi od nazwy krętego podejścia z Isterdalen do Stigfjellet i najwyżej położonego punktu trasy – Alnesreset (868 m n.p.m.)[3]. Odcinek ten wiedzie obok wodospadu Stigfossen (o spadku ok. 320 m)[3].

Średnie nachylenie drogi wynosi 9%[4]. Trasa składa się z 11 wąskich serpentyn[4], dlatego nie mogą się po niej poruszać pojazdy dłuższe niż 13,3 m[5].

Całkowita długość Trollstigveien od mostu Sogge do Sylte wynosi 55 km[3]. Wchodzi w skład jednej z Narodowych Dróg Turystycznych (Geiranger–Trollstigen)[3]. Znajduje się przy niej znak drogowy „Uwaga Trolle”[6].

Na przełęczy nad drogą wybudowano w 2012 roku taras widokowy z wieloma punktami widokowymi[7].

Historia

Trasa została otwarta 31 lipca 1936 roku przez króla Haakona VII (1872–1957)[3], który nadał jej nazwę Trollstigveien[4].

W 2012 roku przeprowadzono remont drogi[3].

W 2021 roku operator telefonii komórkowej Telia wybudował nad Trollstigveien pierwszą na świecie ekologiczną stację bazową 5G zasilaną słońcem, wiatrem i wodorem[8].

Przypisy

  1. ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych 2010 ↓, s. 172.
  2. ↑ a b Store norske leksikon – Trollstigen ↓.
  3. ↑ a b c d e f g h Store norske leksikon – Trollstigveien ↓.
  4. ↑ a b c Halpern 2007 ↓, s. 20.
  5. ↑ Vegliste 2021: NORMALTRANSPORT Fylkes- og kommunale vegar, Møre og Romsdal. Oktober 2021. [dostęp 2021-12-15]. (norw.).
  6. ↑ Lara Rasin: The mythical trolls: Why are Norwegians fascinated by them?. [w:] norwaytoday.info [on-line]. 2020-10-16. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
  7. ↑ Reiulf Ramstad Arkitekter AS: Trollstigen. [w:] nasjonaleturistveger.no [on-line]. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
  8. ↑ Marek Jaślan: Droga Trolli z 5G dzięki ekologicznej stacji Telli. [w:] www.telko.in [on-line]. 2021-08-04. [dostęp 2021-12-15]. (pol.).

Bibliografia

  • Askheim, Svein: Trollstigen. W: Store norske leksikon. (norw.).
  • Halpern, Nigel: Accessibility & seasonality of tourism in the Geiranger/Trollstigen area. Møreforsking Molde AS, 2007. ISSN 0803-9259. (ang.).
  • Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt XII. Europa, część druga. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010. [dostęp 2021-12-15]. (pol.).
  • Thorsnæs, Geir: Trollstigveien. W: Store norske leksikon. (norw.).
Encyklopedia internetowa (przełęcz):
  • SNL: Trollstigen