Eberhard V Wirtemberski

Eberhard V Wirtemberski

Eberhard Brodaty, 1493/1550
Hrabia Wirtembergii-Urach
Okres	od 1459 do 1482
Poprzednik	Ludwik II Wirtemberski-Urach
Hrabia Wirtembergii
Okres	od 1482 do 1495
Poprzednik	Tytuł stworzono
książę Wirtembergii
Okres	od 1495 do 1496
Poprzednik	Tytuł stworzono
Następca	Eberhard II Wirtemberski
Dane biograficzne
Dynastia	Wirtembergowie
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1445 Urach
Data i miejsce śmierci	25 lutego 1496 Tybinga
Ojciec	Ludwik I Wirtemberski-Urach
Matka	Matylda Wittelsbach
Żona	Barbara Gonzaga
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Eberhard V Wirtemberski, także Eberhard I lub Eberhard Brodaty (Eberhard im Bart) (ur. 11 grudnia 1445 w Urach, zm. 24/25 lutego 1496 w Tybindze) – hrabia Wirtembergii-Urach, później hrabia Wirtembergii. Pierwszy książę Wirtembergii w latach 1495–1496.

Życiorys

Drugi syn Ludwika I i Matyldy Wittelsbach. Przejął władzę w hrabstwie Wirtembergii-Urach w 1459^[1]. 4 lipca^[2] lub 12 kwietnia^[3] 1476 wziął ślub z pochodzącą ze znanej i wpływowej włoskiej rodziny Barbarą Gonzagą, córką markiza Mantui Ludwika III. Jedynym dzieckiem z tego małżeństwa była córka Barbara, która urodziła się w Urach 2 sierpnia 1475 r. i zmarła 15 października tego samego roku^[4].

Wielki dobrodziej miasta Tybingi. W 1477 założył tam uniwersytet, który do dziś nosi jego imię^[5]. Założył kolegiaty w Urach, Dettingen an der Erms, Herrenberg, Einsiedel koło Tybingi i Tachenhausen^[6].

Na mocy porozumienia z 1482 ponownie połączono dwie części Wirtembergii ze stolicą w Stuttgarcie. Hrabia był jednym z założycieli Ligi Szwabskiej, która powstała w 1488 r. W tym samym roku pomógł uwolnić ówczesnego króla Maksymiliana I z więzienia w Brugii^[1]. W 1492 r. Eberhard został przez niego odznaczony przez niego Orderem Złotego Runa. 21 czerwca 1495 na Sejmie Rzeszy w Wormacji Maksymilian I nadał mu tytuł księcia^[1].

Chociaż późniejsze lata spędził głównie w Stuttgarcie, zmarł w Tybindze 24^[4] lub 25^[1] lutego 1496 roku. Nie pozostawił po sobie żadnych potomków, dlatego po jego śmierci tron przejął jego kuzyn, Eberhard II^[1].

Przypisy