Echa leśne

Echa leśne

Okładka noweli z 1905 roku podpisana pseudonimem autora
Autor	Stefan Żeromski
Typ utworu	nowela
Wydanie oryginalne
Język	polski
Data wydania	1905
poprzednia brak następna Uroda życia
Teksty w Wikiźródłach

Echa leśne – nowela Stefana Żeromskiego z 1905 roku^[1]. Jej przedruk zamieścił w 1906 tygodnik „Echa Kieleckie”. Jest pierwszą z dwóch tekstów tego autora opisujących losy rodziny Rozłuckich. Jej dalsza częścią jest powieść Uroda życia.

Treść

Akcja toczy się po upadku powstania styczniowego. Grupa mężczyzn, wśród nich generał rosyjski wspominają czasy powstania. Generał wspomina powstańca Jana Rozłuckiego, swojego bratanka, który zdezerterował z rosyjskiej armii i wstąpił do leśnej „bandy”. Schwytany trafił przed sąd wojenny, w którym przewodniczył jego stryj. Sąd skazał go na karę śmierci. Ostatnim jego życzeniem było, żeby jego syn, Piotr, został wychowany na Polaka. Generał nie zamierzał spełnić tej prośby.

Bibliografia

• Andrzej Z. Makowiecki: Literatura Młodej Polski. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1997.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• Echa leśne na Wikiźródłach w różnych wydaniach i formatach
• Stefan Żeromski Wybór nowel, wyd. Rzym: 1945 w serwisie Polona.pl
• Echa leśne w bibliotece Wolne Lektury (e-book)

Przypisy