Elektroniczny obieg dokumentów

Ten artykuł od 2023-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Elektroniczny obieg dokumentów – potoczne określenie systemu informatycznego do zarządzania obiegiem zadań oraz dokumentów działającego w oparciu o mechanizmy typu workflow.

Wraz z upowszechnieniem się oprogramowania działającego w technologii thin client pojęcie systemów elektronicznego obiegu dokumentów nabrało szerszego zastosowania. W chwili obecnej najszersze zastosowanie systemów elektronicznego obiegu dokumentów upatruje się w popularyzacji rozwoju społeczeństwa informacyjnego, a co za tym idzie w popularyzacji dostępu do rozwiązań e-government.

Najbardziej rozbudowanymi systemami pracy grupowej są systemy klasy DMS – Document Management System, potocznie zwane Systemami Elektronicznego Obiegu Dokumentów (EOD). W obszarze Obsługi Klienta system taki może też być rozszerzony o moduł Elektronicznej Skrzynki Podawczej. Najbardziej popularną Elektroniczną Skrzynką Podawczą (ESP) w Polsce jest platforma ePUAP wykorzystywana w sektorze publicznym. Duże firmy najczęściej wdrażają własne moduły ESP lub całe systemy klasy EOD, których jednym z modułów jest właśnie Elektroniczna Skrzynka Podawcza.

Moduły z jakich powinien składać się Zintegrowany System Elektronicznego Obiegu Dokumentów w firmie:

Moduły funkcjonalne dla Klienta: