Elisa Longo Borghini
 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 grudnia 1991 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Elisa Longo Borghini (ur. 10 grudnia 1991 w Ornavasso) – włoska kolarka szosowa, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze Elisa Longo Borghini osiągnęła w 2012 roku, kiedy zdobyła brązowy medal w indywidualnej jeździe na czas na mistrzostwach Europy do lat 23. Kilka tygodni później wystartowała na mistrzostwach świata w Valkenburgu, zdobywając brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Holenderka Marianne Vos oraz Australijka Rachel Neylan. Ponadto w 2013 roku wygrała włoski Trofeo Alfredo Binda, a w klasyfikacji hiszpańskiego Emakumeen Euskal Bira oraz belgijskiego La Flèche Wallonne była druga. Od 2012 roku jest zawodniczką Hitec Products UCK.
W 2016 została brązową medalistką igrzysk olimpijskich w wyścigu ze startu wspólnego[1].
Najważniejsze osiągnięcia
- 2012
- 1. miejsce na 5. etapie Thüringen Rundfahrt der Frauen
1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej Giro Rosa- 2. miejsce w mistrzostwach Włoch (jazda ind. na czas)
3. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)- 3. miejsce w GP de Plouay
- 3. miejsce w mistrzostwach Europy (jazda ind. na czas do lat 23)
- 2013
- 1. miejsce w Trofeo Alfredo Binda
- 2. miejsce w La Flèche Wallonne Féminine
- 4. miejsce w Ronde van Vlaanderen
- 2014
1. miejsce w mistrzostwach Włoch (jazda ind. na czas)- 1. miejsce w Tour de Bretagne Féminin
- 1. miejsce w klasyfikacji górskiej
- 1. miejsce na prologu i 3. etapie
- 1. miejsce w Trophée d'Or Féminin
- 1. miejsce w klasyfikacji górskiej
- 1. miejsce na 4. etapie
- 3. miejsce w La Flèche Wallonne Féminine
- 2015
- 1. miejsce w La Route de France
- 1. miejsce na 3. i 5. etapie
- 1. miejsce w Ronde van Vlaanderen
- 1. miejsce w Giro dell'Emilia Internazionale Donne Elite
- 2. miejsce w mistrzostwach Włoch (start wspólny)
- 2. miejsce w Philadelphia International Cycling Classic
- 3. miejsce w Strade Bianche
- 2016
- 1. miejsce w mistrzostwach Włoch (jazda ind. na czas)
1. miejsce w klasyfikacji górskiej Giro d’Italia Femminile- 2. miejsce w mistrzostwach Włoch (start wspólny)
- 2. miejsce w Durango-Durango Emakumeen Saria
- 2. miejsce w Philadelphia International Cycling Classic
- 3. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich (start wspólny)
- 3. miejsce w mistrzostwach Europy (start wspólny)
- 3. miejsce w The Women’s Tour
- 2017
- 1. miejsce w Strade Bianche
- 2. miejsce w Giro d’Italia Femminile
- 3. miejsce w La Course by Le Tour de France
- 2018
- 3. miejsce w Strade Bianche
1. miejsce w klasyfikacji górskiej The Women’s Tour- 2020
- 3. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2021
- 1. miejsce w mistrzostwach Europy (mieszana jazda drużynowa na czas)
- 3. miejsce w mistrzostwach świata (mieszana jazda drużynowa na czas)
Przypisy
- ↑ Ciclismo: bronzo a Elisa Longo Borghini. ansa.it, 2016-08-07. [dostęp 2016-08-07]. (wł.).
Bibliografia
- Elisa Longo Borghini – Profil na ProCyclingStats (ang.)
- Elisa Longo Borghini – Profil na Cycling Archives (ang.)
