Ellen Niit

Ellen Niit
Ilustracja
Popiersie Ellen Niit w węgierskim Kiskőrös
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1928
Tallin, Republika Estońska

Data i miejsce śmierci

30 maja 2016
Tallin, Republika Estońska

Narodowość

estońska

Język

estoński

Multimedia w Wikimedia Commons
Odsłonięcie popiersia Ellen Niit w Kiskőrös na Węgrzech.

Ellen Niit (Ellen Hiob, 1949–1958 – Ellen Niit, od 1958 r. – Ellen Kross; ur. 13 lipca 1928 w Tallinnie, zm. 30 maja 2016 tamże[1]) – estońska poetka, pisarka i tłumaczka.

Życiorys

W latach 1938–1943 uczęszczała do szkoły w Tapa, a następnie do szkoły w Tallinnie. Studiowała na Uniwersytecie w Tartu język estoński i literaturoznawstwo (1947–1952), oraz literaturę dziecięcą (1952–1956)[2]. Pracowała m.in. w estońskiej telewizji, była scenarzystką filmową[3]. Od roku 1963 stała się już niezależną pisarką i tłumaczką. Własne dzieła przekładała na niemiecki, z węgierskiego tłumaczyła np. twórczość Sándora Petőfiego, a z rosyjskiego – poezje Siergieja Jesienina[4].

Życie prywatne

Od 1949 do 1958 roku była zamężna z estońskim literaturoznawcą Heldurem Niit (1928–2010), a następnie, od 1958 roku aż do śmierci męża, z estońskim pisarzem Jaanem Krossem. Miała czworo dzieci: Toomasa Niita (ur. 1953), Maarję Undusk (ur. 1959), Eerika-Niilesa Krossa (ur. 1967) oraz Martena Krossa (ur. 1970)[5].

Twórczość

Ellen Niit opublikowała siedem tomów wierszy, trzy tomy wierszy wybranych i dziewięć innych oraz sześć książek prozą dla dzieci. Jej książki dla dzieci były bardzo popularne w Polsce w czasach PRL-u. W „Pille-Riin” codzienność dziewczynki mieszkającej w Tallinnie przybliżała polskim czytelnikom Estonię, a podteksty anty-radzieckie były zrozumiałe z kolei dla dorosłych czytelników[6]. Również „Opowiadania o wesołych bliźniętach” były chętnie czytane i doczekały się polskiego wznowienia w drugiej dekadzie XXI wieku.

Poezja

  • Maa on täis leidmist (1960)
  • Linnuvoolija (1970)
  • Karud saavad aru (1972)
  • Oma olemine, turteltulemine (1979)
  • Krõlliraamat (1979)
  • Tere, tere lambatall! (1993)
  • Veel ja veel Krõlliga maal ja veel (2002)
    • Midrimaa (1974)
    • Suur suislepapuu (1983)
    • Ühel viivul vikervalgel (1999)

Proza

  • Pille-Riini lood (1963)
  • Jutt jänesepojast, kes ei tahtnud magama jääda (1967)
  • Triinu ja Taavi jutud (1970)
  • Triinu ja Taavi uued ja vanad lood (1977)
  • Jänesepojaõhtu koos isaga (1982)
  • Onu Ööbiku ööpäev (1998)

Polskie przekłady

  • Pille – Riin (tłum. Aarne Puu; tytuł oryginału: Pille-Riini lood)
  • Opowiadania o wesołych bliźniętach (tłum.Teresa Kärmas; tytuł oryginału: Triinu ja Taavi uued ja vanad lood)

Przypisy

  1. Suri Ellen Niit In: Postimees vom 30. Mai 2016
  2. KarlK. Siilivask KarlK., History of Tartu University, 1632-1982, Perioodika, 1985, s. 276 i in. .
  3. Ellen Niit – Eesti filmi andmebaas. www.efis.ee. [dostęp 2016-04-03]. (est.).
  4. Niit Ellen, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-04-03] .
  5. Maarja Undusk: 80-aastane Ellen Niit: vana on palju kergem olla kui noor. Postimees, 2008-07-12. [dostęp 2016-04-03]. (est.).
  6. JeanJ. Webb JeanJ., MareM. Müürsepp MareM. (red.), Sunny Side of Darkness: Children's Literature in Totalitarian and Post-totalitarian Eastern Europe; Collection of Articles, TLÜ Kirjastus, 2005, s. 109-118, ISBN 9985-58-368-X, ISBN 978-9985-58-368-5 .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114880158
  • VIAF: 12842085
  • LCCN: n79058952
  • GND: 1016154518
  • BnF: 12559779q
  • SUDOC: 034893563
  • NKC: jo2003190755
  • NTA: 102046069
  • PLWABN: 9810689182605606
  • NUKAT: n2006003944
  • WorldCat: lccn-n79058952
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3947681
  • VLE: ellen-niit