Emil Ruusuvuori
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1999 | ||
| Wzrost | 188 cm | ||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||
| Status profesjonalny | 2018 | ||
| Zakończenie kariery | aktywny | ||
| Trener | Federico Ricci | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wygrane turnieje | 0 | ||
| Najwyżej w rankingu | 37 (3 kwietnia 2023) | ||
| Australian Open | 2R (2021, 2023) | ||
| Roland Garros | 2R (2022, 2023) | ||
| Wimbledon | 2R (2022) | ||
| US Open | 2R (2020, 2021) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wygrane turnieje | 0 | ||
| Najwyżej w rankingu | 179 (2 maja 2022) | ||
| Australian Open | 1R (2021, 2023) | ||
| Roland Garros | 2R (2021) | ||
| US Open | 3R (2021) | ||
| |||
Emil Ruusuvuori (ur. 2 kwietnia 1999 w Helsinkach) – fiński tenisista, reprezentant kraju w Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
W grze pojedynczej jest finalistą dwóch turniejów o randze ATP Tour. Zwyciężył w czterech turniejach rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej i trzech w grze podwójnej.
Od lutego 2017 reprezentant Finlandii w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej na 37. miejscu (3 kwietnia 2023), a w klasyfikacji gry podwójnej na 179. pozycji (2 maja 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 6 lutego 2022 | Pune | Twarda |  João Sousa | 6:7(9), 6:4, 1:6 |
| Finalista | 2. | 7 stycznia 2024 | Hongkong | Twarda |  Andriej Rublow | 4:6, 4:6 |
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 czerwca 2019 | Fergana | Twarda |  Roberto Cid Subervi | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 1 września 2019 | Manacor | Twarda |  Matteo Viola | 6:0, 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 22 września 2019 | Glasgow | Twarda (hala) |  Alexandre Müller | 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 17 listopada 2019 | Helsinki | Twarda (hala) |  Mohamed Safwat | 6:3, 6:7(4), 6:2 |
Zwycięstwa w turniejach rangi ATP Challenger Tour w grze podwójnej
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 11 maja 2019 | Szymkent | Ceglana |  Jurij Rodionov | Gonçalo Oliveira Andrej Wasileuski | 6:4, 3:6, 10–8 |
| Zwycięzca | 2. | 21 lipca 2019 | Amersfoort | Ceglana |  Harri Heliövaara |  Jesper de Jong Ryan Nijboer | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 14 listopada 2020 | Bratysława | Twarda (hala) | Harri Heliövaara |  Lukáš Klein Alex Molčan | 6:4, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2019-07-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-07-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2019-07-01] (ang.).
