Emmanuel Suhard

Emmanuel-Célestin Suhard

Kardynał prezbiter

In fide et lenitate

Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1874
Brains-sur-les-Marches

Data i miejsce śmierci

30 maja 1949
Paryż

Miejsce pochówku

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Arcybiskup Paryża

Okres sprawowania

1940–1949

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

18 grudnia 1897

Nominacja biskupia

6 lipca 1928

Sakra biskupia

3 października 1928

Kreacja kardynalska

16 grudnia 1935
Pius XI

Kościół tytularny

S. Onofrio

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

3 października 1928

Konsekrator

Eugène-Jacques Grellier

Współkonsekratorzy

Florent-Michel-Marie-Joseph du Bois de la Villerabel
Constantin-Marie-Joseph Chauvin

Konsekrowani biskupi
Joseph-Jean Heintz	1934
Georges-Louis-Camille Debray	1941
Paul-Louis Touzé	1943
Stanislas Courbe	1943
Maurice-Paul-Jules Rousseau	1943
Jean-Julien Weber	1945
Robert Picard de la Vacquerie	1946
Henri-René-Adrien Brault	1947
André-Gustave-Émile Leclerc	1947

Emmanuel-Célestin Suhard (ur. 5 kwietnia 1874 w Brains-sur-les-Marches, zm. 30 maja 1949 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, arcybiskup Reims, a następnie Paryża i kardynał.

Życiorys

Ojciec umarł miesiąc po jego narodzinach. Ukończył niższe seminarium w Mayenne, a następnie wyższe w Laval, chociaż jego proboszcz nie był przekonany, czy będzie z niego dobry kapłan. Przez kilka lat przebywał w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim i Kolegium Francuskim. Uzyskał doktorat z filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 18 grudnia 1897 z rąk Wikariusza Rzymu kardynała Lucido Parocchiego w jego prywatnej kaplicy. Po kolejnych dwóch latach spędzonych w Wiecznym Mieście powrócił do rodzinnego kraju i został wykładowcą seminarium w Laval. W latach 1917-1928 wicerektor.

6 lipca 1928 otrzymał nominację na biskupa Bayeux i Lisieux. Sakry udzielił w katedrze w Laval biskup Eugéne-Jacques Grelier. Po dwóch latach, w 1930 spotkał go awans na arcybiskupa Reims. Kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Sant’Onofrio otrzymał na konsystorzu w 1935 roku z rąk Piusa XI. 11 maja 1940 przeniesiony na stołeczną metropolię, na której pozostał już do śmierci. Pochowany w katedrze Notre-Dame.

W 1941 o mały włos nie został wywieziony przez hitlerowców do Dachau. Popierał, jak większość episkopatu, rządy Philippe'a Pétaina. W 1942 potępił jednak jego politykę za deportacje Żydów. Wspierał ruch księży-robotników, którzy mieli za zadanie żyć i pracować razem z robotnikami.

Bibliografia

sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
Catholic-Hierarchy

Biskupi i arcybiskupi Reims

Biskupi Reims	św. Sykstus (ok. 260) Amantius św. Synicjusz (ok. 280) św. Amance (ok. 290) przed 300 – ok. 314 (Betause) Aprus (328–350) św. Maternien (350–359) Domitianus św. Donacjan (361–390) św. Wincenty (390–394) św. Sewer (394–400) św. Nikazy (400–407) Barucius Barnabas ??? – 459 (Bennage) św. Remigiusz (459–533) Romanus Flavius (ok. 535) Mappinus (ok. 549) Egidius (573–590) Romulph (590–613) Sonacjusz (613 – ok. 627) Leudigisil Angelbert (ok. 630) Lando przed 657–673 (św. Niward) św. Rieul (673 – ok. 689) św. Rygobert (ok. 689–717) Milo (717–744) Abel (744–748)
Arcybiskupi Reims	Turpin (748–794/800) Wulfaire (812–816) Ebbo (816–835) Ebbo (840–841) Hinkmar (845–882) Fulko Czcigodny (882–900) Hérivé (900–922) Seulf (922–925) Hugon z Vermandois (925–931) Artald (931–940) Hugon z Vermandois (940–946) Artald (946–961) Odelric (962–969) Adalberon (969–988) Arnulf (988–991) Gerbert d'Aurillac (991–999) Arnulf (999–1021) Ebles I de Roucy (1021–1033) Gwidon de Roucy (1033–1055) Gervais de Château-du-Loir (1055–1067) Manasses I (1069–1080) Reginald de Le Bellay (1083–1096) Manasses II (1096–1106) Gervais de Rethel (1106–1106) Raoul Zielony (1106–1124) Rajmund de Martigné (1125–1138) Samson de Mauvoisin (1140–1161) Henryk Francuski (1162–1175) Wilhelm o Białych Dłoniach (1176–1202) Guy Paré (1204–1206) Aubrey de Humbert (1207–1218) Guillaume de Joinville (1219–1226) Henryk de Dreux (1227–1240) Yves de Saint-Martin (1244–1249) Tomasz de Beaumes (1249–1262) Jan de Courtenay-Champignelles (1266–1270) Pierre Barbet (1273–1298) Robert de Courtenay-Champignelles (1299–1323) Guillaume de Trie (1324–1334) Jean de Vienne (1335–1351) Hugon d'Arcy (1351–1352) Humbert de la Tour-du-Pin (1352–1355) Jean de Craon (1355–1373) Louis Thesart (1374–1375) Richard Picque (1375–1389) Ferry Cassinel (1389–1390) Guy de Roye (1391–1409) Simon de Cramaud (1409–1423) Pierre Trousseau (1423–1423) Renaud de Chartres (1423–1443) Jacques de Jouvenel des Ursins (1445–1457) Jean de Jouvenel des Ursins (1459–1473) Pierre de Montfort-Laval (1474–1493) Robert Briçonnet (1493–1497) Guillaume Briçonnet (1497–1507) Carlo Domenico del Carretto (1507–1508) Robert de Lénoncourt (1508–1532) Jean de Lorraine (1533–1538) Charles de Guise (1538–1574) Louis II de Guise (1574–1588) Nicolas de Pellevé (1588–1594) Philippe du Bec (1594–1605) Louis III de Guise (1605–1621) Guillaume de Gifford (1622–1629) Henryk II de Guise (1629–1641) Léonore d'Estampes de Valençay (1641–1651) Henryk II de Savoie-Nemours (1651–1657) Antoine Barberini (1657–1671) Charles-Maurice Le Tellier (1671–1710) François de Mailly (1710–1721) Armand Jules de Rohan-Guémené (1722–1762) Charles Antoine de La Roche-Aymon (1763–1777) Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord (1777–1816) Jean Charles de Coucy (1817–1824) Jean-Baptiste de Latil (1824–1839) Thomas Gousset (1840–1866) Jean-François Landriot (1867–1874) Benoît-Marie Langénieux (1874–1905) Louis-Henri Luçon (1906–1930) Emmanuel-Celestin Suhard (1930–1940) Louis-Augustin Marmottin (1940–1960) François Marty (1960–1968) Jean-Marie Maury (1968–1972) Jacques Ménager (1973–1988) Jean Balland (1988–1995) Gérard Defois (1995–1998) Thierry Jordan (od 1999)

Biskupi Reims