Entalpia swobodna

Willarda Gibbsa 1873 wykres dostępnej energii (entalpii swobodnej), który ukazuje płaszczyznę prostopadłą do osi v {\displaystyle v} (objętości) i przechodzącą przez punkt A, który przedstawia stan początkowy ciała. MN jest sieczną powierzchni energii rozproszonej. Q ε {\displaystyle \mathrm {Q} \varepsilon } i Q η {\displaystyle \mathrm {Q} \eta } są siecznymi płaszczyzn η = 0 {\displaystyle \eta =0} i ε = 0 , {\displaystyle \varepsilon =0,} i dlatego są równoległe odpowiednio do osi ε {\displaystyle \varepsilon } (energii wewnętrznej) i η {\displaystyle \eta } (entropii). AD i AE są energią wewnętrzną i entropią ciała w jego stanie początkowym, AB i AC odpowiednio jego dostępną energią (entalpią swobodną) i jego pojemnością dla entropii (ilość entropii, o którą entropia ciała może być zwiększona bez zmiany energii wewnętrznej ciała lub zwiększenia jego objętości).

Entalpia swobodna, funkcja Gibbsa, energia swobodna Gibbsa[1]; symbol g {\displaystyle g} lub G {\displaystyle G} [a]potencjał termodynamiczny zdefiniowany następująco:

G = U + p V T S , {\displaystyle G=U+pV-TS,}

co jest równoważne:

G = H T S = A + p V , {\displaystyle G=H-TS=A+pV,}

gdzie:

U {\displaystyle U} energia wewnętrzna układu,
S {\displaystyle S} – entropia układu,
p , {\displaystyle p,} V {\displaystyle V} – ciśnienie i objętość układu,
T {\displaystyle T} – temperatura bezwzględna układu,
H {\displaystyle H} – entalpia,
A {\displaystyle A} – energia swobodna Helmholtza.

Z innymi potencjałami termodynamicznymi entalpia swobodna związana jest przez relacje:

G = i = 1 r μ i n i {\displaystyle G=\sum _{i=1}^{r}{\mu _{i}n_{i}}} [3]
d G = S d T + V d p d W e + i = 1 r μ i d n i {\displaystyle dG=-SdT+Vdp-dW_{e}+\sum _{i=1}^{r}{\mu _{i}dn_{i}}} [4],

stąd:

S = ( G T ) p , n 1 , , n r {\displaystyle S=-\left({\frac {\partial G}{\partial T}}\right)_{p,n_{1},\dots ,n_{r}}} [5],
V = ( G p ) T , n 1 , , n r {\displaystyle V=\left({\frac {\partial G}{\partial p}}\right)_{T,n_{1},\dots ,n_{r}}} [5],
μ i = ( G n i ) p , T , n j i {\displaystyle \mu _{i}=\left({\frac {\partial G}{\partial n_{i}}}\right)_{p,T,n_{j\neq i}}} [6],

gdzie:

r {\displaystyle r} – liczba składników (różnych substancji),
μ i {\displaystyle \mu _{i}} – potencjał chemiczny i {\displaystyle i} -tego składnika,
W e {\displaystyle W_{e}} – praca nieobjętościowa np. elektryczna.

Entalpia swobodna w przemianach izotermiczno-izobarycznych ( d p = 0 ,   d T = 0 ) {\displaystyle (\mathrm {d} p=0,\ \mathrm {d} T=0)} jest równa maksymalnej pracy nieobjętościowej d G = d W m a x , {\displaystyle dG=dW_{\mathrm {max} },} np. elektrycznej, którą można uzyskać w takiej przemianie. Dlatego odgrywa dużą rolę w elektrochemii.

W procesach samorzutnych przebiegających pod stałym ciśnieniem oraz w stałej temperaturze entalpia swobodna nie wzrasta (maleje lub zachowuje wartość). Kryterium to jest często stosowane, gdyż reakcje chemiczne oraz zmiany stanów skupienia przebiegają często przy stałym ciśnieniu, a przy możliwej zmianie objętości. Reakcja zachodzi samorzutnie przy stałym ciśnieniu i określonej temperaturze, tylko gdy entalpia swobodna substratów jest nie mniejsza od entalpii swobodnej produktów[7].

Warunek kierunku przebiegu reakcji zapisuje się matematycznie:

d G T , p 0. {\displaystyle dG_{T,p}\leqslant 0.}

Zobacz też

Zobacz hasło entalpia swobodna w Wikisłowniku

Uwagi

  1. Małą literę stosuje się w ujęciu ogólnym, dużą dla wielkości molowej[2].

Przypisy

  1. entalpia swobodna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-20] .
  2. Tomassi i Jankowska 1980 ↓, s. 34.
  3. Zalewski 1978 ↓, s. 114.
  4. Zalewski 1978 ↓, s. 107.
  5. a b Atkins 2001 ↓, s. 120.
  6. Zalewski 1978 ↓, s. 108.
  7. Atkins 2001 ↓, s. 202.

Bibliografia

  • Peter WilliamP.W. Atkins Peter WilliamP.W., Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13502-6 .
  • WitoldW. Tomassi WitoldW., HelenaH. Jankowska HelenaH., Chemia fizyczna, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1980, ISBN 83-204-0179-8 .
  • KacperK. Zalewski KacperK., Wykłady z termodynamiki fenomenologicznej i statystycznej, Warszawa: PWN, 1978 .
Kontrola autorytatywna (wielkość fizyczna):
  • LCCN: sh85054858
  • GND: 4157325-0
  • J9U: 987007529286905171
  • Britannica: science/Gibbs-free-energy, science/excess-Gibbs-free-energy
  • SNL: Gibbs_fri_energi
  • Catalana: 0029864