Eon
 | Ten artykuł dotyczy jednostki chronologicznej. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy. |
Eon (z łac. aeon z gr. αἰών aiōn 'czas, trwanie, wiek, wieczność')[1] – największa formalna jednostka geochronologiczna, dzieląca się na ery i wynosząca co najmniej 500 mln lat. Eon odpowiada jednostce chronostratygraficznej (jednostce skalnej) o nazwie eonotem. W historii geologicznej Ziemi ustanowiono w zasadzie trzy eony: archaik, proterozoik i fanerozoik. Niekiedy w randze eonu jest wyróżniany hadeik, jednak ustalenia ICS nie określają dolnej granicy archaiku i nie przewidują dodatkowego eonu.
Zobacz też
- tabela stratygraficzna
- kalpa
Przypisy
- ↑ Słownik wyrazów obcych: eon. [dostęp 2012-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
Bibliografia
- International Commission on Stratigraphy (ang.)
- Polskie zasady stratygrafii. GrzegorzG. Racki (red.), MarekM. Narkiewicz (red.), Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2006, ISBN 83-7372-914-3, OCLC 169912508 .
- p
- d
- e
Jednostki czasu
| stałe |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| zmienne |
| ||||||||
| wieloznaczne | |||||||||
| jednostki trwania konkretnych procesów |
Encyklopedia internetowa (jednostka geochronologiczna):
- Britannica: science/eon-geologic-time
- SNL: eon_-_geologi
