Eparchia czerniowiecko-bukowińska

Eparchia czerniowiecko-bukowińska
Чернівецько-Буковинська єпархія
Ilustracja
Sobór Zstąpienia Ducha Świętego w Czerniowcach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerniowiecki

Siedziba

Czerniowce
ul. Ruśka 33[1]

Data powołania

1941, de facto 1944

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Sobór

Zstąpienia Świętego Ducha

Biskup diecezjalny

metropolita czerniowiecki i bukowiński Melecjusz (Jehorenko)

Biskup pomocniczy

metropolita banczeński Longin (Żar)
biskup chocimski Beniamin (Miżinski)
biskup hercański Sylwan (Czornej)

Dane statystyczne
Liczba parafii

400

Liczba klasztorów

13

Powierzchnia

8097 km²

Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego
Mapa konturowa obwodu czerniowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czerniowce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerniowce”
Ziemia48°17′20,0″N 25°56′06,4″E/48,288889 25,935111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia czerniowiecko-bukowińska – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej obecnym zwierzchnikiem jest metropolita czerniowiecki i bukowiński Melecjusz (Jehorenko)[2], zaś funkcję katedry pełni sobór Zstąpienia Świętego Ducha w Czerniowcach[3].

Eparchia czerniowiecko-bukowińska na tle podziału administracyjnego UKP PM

Eparchia została sformowana w latach 1944–1945 na ziemiach północnej Bukowiny anektowanych przez ZSRR kosztem Rumunii. Tym samym przejęła znajdujące się w rejonie struktury metropolii bukowińskiej – 370 parafii oraz dwa klasztory (monaster św. Jana Teologa w Chreszczatyku oraz monaster Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Czerniowcach) z 200 duchownymi[4]. Na przełomie lat 50. i 60. XX wieku rząd radziecki pod przywództwem Nikity Chruszczowa przeprowadził w całym kraju kampanię antyreligijną, która objęła również Bukowinę; w tym okresie zamknięto obydwa monastery oraz ok. 100 cerkwi. Do 1988 w regionie nie zarejestrowano żadnej nowej parafii. Sytuacja ta zmieniła się po obchodach tysiąclecia chrztu Rusi, które stały się momentem zmiany kursu państwa wobec Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W eparchii czerniowieckiej otwarto szereg nowych parafii[4].

Od 1990 obok eparchii czerniowieckiej na Bukowinie działał niekanoniczny Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny, który w 1992 posiadał w regionie dziesięć parafii. Od wymienionego roku w obwodzie czerniowieckim swoje struktury zaczął tworzyć, z poparciem władz państwowych, również Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego, którego przedstawiciele siłowo odebrali część świątyń eparchii, tworząc ok. 50 parafii[4].

W 2012 eparchia czerniowiecka zmieniła nazwę na czerniowiecko-bukowińska[5].

W ramach eparchii działają następujące klasztory[6]:

  • Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Banczenach, męski
  • Monaster św. Włodzimierza w Kolinkowcach, męski
  • Monaster św. Jana Teologa w Chreszczatyku, męski
  • Monaster św. Mikołaja w Neporotowie, męski
  • Monaster Narodzenia Matki Bożej „Horecza” w Czerniowcach, męski[a]
  • Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Kuliwcach, męski
  • Monaster Bojańskiej Ikony Matki Bożej w Bojanach, żeński
  • Skit św. Atanazego z Athosu w Stalniwcach, filia monasteru w Bojanach
  • Monaster Świętych Niewiast Niosących Wonności w Werchnich Petriwcach, żeński
  • Monaster św. Anny w Baszkiwcach, żeński
  • Monaster Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Czerniowcach, żeński
  • Monaster św. Jana z Suczawy w Krasnojilśku, żeński
  • Monaster Opieki Matki Bożej w Mołodiji, żeński

Uwagi

Przypisy

  1. ЧЕРНІВЕЦЬКА єпархія
  2. Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 16 вересня 2014 року
  3. Чернівецька єпархія
  4. a b c Чернівецька єпархія
  5. В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
  6. Wykaz monasterów
  • p
  • d
  • e
Biskupi eparchii czernowieckiej
  • Teodozjusz (Kowernynski) (1945–1947)
  • Andrzej (Suchenko) (1948–1954)
  • Eumeniusz (Chorolski) (1954–1958)
  • Grzegorz (Zakalak) (1959–1961)
  • Damian (Marczuk) (1961–1964)
  • Grzegorz (Zakalak) (15–1964)
  • Damian (Marczuk) (1964)
  • Metody (Menzak) (1964–1967)
  • Teodozjusz (Prociuk) (1967–1972)
  • Sawa (Babyneć) (1972–1977)
  • Warłaam (Iljuszczenko) (1977–1986)
  • Antoni (Moskalenko) (1986–1990)
  • Onufry (Berezowski) (1990–1992)
  • Hilarion (Szukało) (1992)
  • Onufry (Berezowski) (1992–2014)
  • Melecjusz (Jehorenko) (od 2014)