Epimachus
| Epimachus | |||
| Cuvier, 1816[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – samiec długoogona mniejszego (Epimachus meyeri) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | cudowronki | ||
| Rodzaj | Epimachus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Upupa magna J.F. Gmelin, 1788 (= Promerops fastuosus Hermann, 1783) | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Epimachus – rodzaj ptaków z rodziny cudowronek (Paradisaeidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[3].
Morfologia
Długość ciała samców 49–63 cm (bez środkowych sterówek o długości 96–110 cm); samic 52–55 cm, masa ciała samców 144–318 g, samic 140–255 g[4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1816 roku Georges Cuvier w pierwszym tomie dzieła jego autorstwa Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée[1]. Gatunkiem typowym jest długoogon większy (Epimachus fastosus).
Etymologia
- Epimachus: gr. επιμαχος epimakhos „wyposażony do walki”, od μαχομαι makhomai „walczyć”[5].
- Cinnamolegus: łac. cinnamologus lub cinnamolgus „cynamonowy ptak”, od gr. κινναμολογος kinnamologos „mityczny ptak indyjski budujący gniazdo z gałązek cynamonowca”, od κινναμον kinnamon „cynamon”; λεγω legō „zebrać, zbierać”[6]. Typ nomenklatoryczny: Cinnamolegus papuanus Lesson, 1835 (= Upupa magna J.F. Gmelin, 1788 (= Promerops fastuosus Hermann, 1783)).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Epimachus fastosus (Hermann, 1783) – długoogon większy
- Epimachus meyeri Finsch & A.B. Meyer, 1885 – długoogon mniejszy
Przypisy
- ↑ a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, s. 407. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Histoire naturelle des oiseaux de paradis et des épimaques: ouvrage orné de planches, dessinées et gravées par les meilleurs artistes. Paris: A. Bertrand, 1837, s. 31, 231. (fr.).
- ↑ F.F. Gill F.F., D.D. Donsker D.D., P.P. Rassmusen P.P., Crows, mudnesters & birds-of-paradise [online], IOC World Bird List: Version 13.1 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Birds-of-Paradise (Paradisaeidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.paradi7.01. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Epimachus [dostęp 2023-05-21] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Cinnamolegus [dostęp 2023-05-21] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P.P. Mielczarek P.P., M.M. Kuziemko M.M., Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2022-09-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-21] .
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
