Eris

Zobacz też: inne znaczenia.

Ten artykuł od 2023-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Eris

Ἔρις

bogini niezgody, chaosu i nieporządku
Eris (520 p.n.e.)
Występowanie	mitologia grecka
Teren kultu	starożytna Grecja
Odpowiednik	Discordia (rzymski)
Rodzina
Ojciec	Zeus
Matka	Nyks lub Hera
Dzieci	Ate i Dysnomia
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Eris (także Eryda; gr. Ἔρις Eris, łac. Discordia) – w mitologii greckiej uskrzydlona bogini niezgody, chaosu i nieporządku; córka Nyks (Nocy). Według innej wersji córka Zeusa i Hery, bliźniacza siostra Aresa. Utożsamiana z rzymską boginią Dyskordią. Matka Ate i Dysnomii.

Posiadająca dwie manifestacje: groźną i łagodną: Niezgoda destrukcyjna, wywołująca wojny i Niezgoda twórcza, będąca duchem współzawodnictwa, pobudzająca do pilnego działania. Sprawiała, iż cieśla zazdrościł cieśli, iż każdy artysta zazdrościł innemu, a jednocześnie kochał własną pracę. Przedstawiana była jako uskrzydlona postać kobiety podobnie jak Irys.

Przybyła nieproszona na wesele Peleusa i Tetydy i rzucając między boginie jabłko z napisem „Dla Najpiękniejszej” sprowokowała pośrednio wojnę trojańską, ponieważ wywołało to spór między Herą, Ateną i Afrodytą, rozsądzony przez Parysa który wybrał Afrodytę.

Współcześnie do kultu Eris nawiązują dyskordianizm, Kościół SubGeniuszu i magia chaosu. Jest matką licznych pojęć abstrakcyjnych związanych w szczególności z okrucieństwem i śmiercią:

• Ponos (Trud),
• Limos (Głód),
• Algos (Ból),
• Fonos (Morderstwo),
• Lete (Zapomnienie),
• Horkos (Przysięga)
• Mache (Walka),
• Hysminai (Bitwa),
• Androktasiai (Zabójstwo)
• Neikea (Kłótnia)
• Pseudologoi (Kłamstwo)
• Amfilogiai (Spór)
• Dysnomia (Bezprawie, Anarchia)
• Ate (Ślepa głupota, Iluzja)

Zobacz też

• Harmonia

Bibliografia

• Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, wyd. Ossolineum, 1990
• Theoi Project (ang.)