Eufrat
Eufrat w Dajr az-Zaur (Syria) | |||
Kontynent | Azja | ||
---|---|---|---|
Państwo | Turcja | ||
Rzeka | |||
Długość | 2700 km | ||
Powierzchnia zlewni | 673 000 km² | ||
Średni przepływ | 356 m³/s | ||
Źródło | |||
Współrzędne | 39°43′41,9″N 40°15′24,8″E/39,728300 40,256900 | ||
Ujście | |||
Recypient | Szatt al-Arab | ||
Współrzędne | 30°25′29″N 48°10′08″E/30,424722 48,168889 | ||
Mapa | |||
Położenie na mapie Azji | |||
| |||
|
Eufrat (stgr. Εὐφράτης Eufrates; także Firat, arab. الفرات, Nahr al-Furat, kurd. Ferat) – obok Tygrysu jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii. Nazwa „Eufrat” ma korzenie w języku akadyjskim, w którym określano ją mianem Purattu, w perskiej wersji Ufrattu, co oznaczało „dobro”, a z kolei z perskiej formy pochodzi nazwa grecka Euphrates.
Źródła Eufratu znajdują się w górach wschodniej Turcji. W wyniku połączenia Eufratu Zachodniego zwanego też Karasem, Firatem lub po prostu Eufratem z Eufratem Wschodnim zwanego Muratem mającego źródła 80 km na południowy zachód od Araratu. Obie odnogi łączą się w okolicach zapory wodnej w Kebanie. Eufrat przepływa przez Turcję, Syrię i Irak w dolnym biegu w okolicach Al-Qurnah łącząc się z Tygrysem i formując rzekę Szatt al-Arab, która wpada do Zatoki Perskiej. Długość Eufratu liczona wzdłuż dłuższej z odnóg (Eufrat Wschodni) wynosi 2700 km, a powierzchnia dorzecza 673 tys. km². Najważniejsze dopływy to Balich, Chabur (oba lewostronne)[1].
Wylewa w okresie wiosny, gdy w górach topnieją śniegi, jednak słabiej niż Tygrys. Wykopaliska świadczą o tym, że rzeki wylewały już w starożytności. Żyzność dolin Tygrysu i Eufratu sprawiła, że stały się one kolebką cywilizacji. Ludność nauczyła się sztuki irygacji, a żeglowność miała znaczenie dla rozwoju handlu, państwowości i religii. Wokół Eufratu usytuowane są takie krainy historyczne jak Urartu, kraina Hajów, Mitanni, Akad i Sumer. Wzdłuż rzeki znajdowały się takie wielkie ośrodki jak: Karkemisz, Mari, Babilon, Borsippa, Nippur, Uruk, Ur, Eridu[1].
Eufrat w religiach i mitologiach
Wzmianki o rzece Eufrat pod nazwą Perat można znaleźć w Biblii. Jest jedną z rzek wypływających z Edenu[2]. Pozostałe to Piszon, Gichon, Chiddekel (czyli Tygrys). Eufrat obecny jest także w Apokalipsie św. Jana, jako rzeka, która wysycha w trakcie przygotowań do Sądu Ostatecznego[3].
Zobacz też
Przypisy
- PWN: 3899026
- Britannica: place/Euphrates-River
- Universalis: euphrate
- SNL: Eufrat
- Catalana: 0025493
- DSDE: Eufrat
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 18573