Eugeniusz Zaleski

Eugeniusz Zaleski

Eugène Ladislas Zaleski

Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1918 Lwów
Data i miejsce śmierci	24 listopada 2001 Paryż
Zawód, zajęcie	prawnik, ekonomista, naukowiec sowietolog, wykładowca akademicki, działacz emigracyjny
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Małżeństwo	Isabelle z d. Cotton
Odznaczenia

Eugeniusz Władysław Zaleski, franc. Eugène Ladislas Zaleski (ur. 27 sierpnia 1918 we Lwowie, zm. 24 listopada 2001 w Paryżu) – polski prawnik i ekonomista, naukowiec sowietolog, wykładowca akademicki, działacz emigracyjny we Francji.

Życiorys

Urodził się 27 sierpnia 1918 we Lwowie^[1][2]. Przed 1939 podjął studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, które ukończył po wybuchu II wojny światowej podczas okupacji sowieckiej w 1940^[3][1][2]. Podczas wojny i trwającej okupacji działał w Związku Walki Zbrojnej–Armii Krajowej^[1][2]. W maju 1943 został aresztowany przez Niemców, był osadzony w obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Mauthausen-Gusen (KL)^[1]. W maju 1945 odzyskał wolność^[1]. Wówczas przewodził Polskiemu Komitetowi w Linzu^[1]. Po wojnie służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia na ziemi francuskiej, a w 1948 został zdemobilizowany^[1].

Pozostał na emigracji we Francji^[1]. Kontynuował studia na Uniwersytecie Paryskim, gdzie uzyskał stopień doktora w zakresie ekonomii^[1][2]. Został wykładowcą nauk o Związku Sowieckim^[1]. W 1949 i od 1951 pracował jako badacz i profesor w Centre national de la recherche scientifique (CNRS, Centrum Narodowe Badań Naukowych) w Ministerstwie Badań i Technologii, gdzie w 1968 został dyrektorem badań^[3][4]. ^[1][2]. Został wydawcą kwartalnika „Revue del'Est” (później przemianowany na „Revue d'Eludes Comparatives Esl-Ouest”), poświęconego sprawom sowieckim i Europy Wschodniej^[1]. Kontynuował pracę nauczyciela akademickiego, wykładając na Université Paris-Dauphine, Sorbonie, Université d’Aix-Marseille I, Ecole des Sciences Politiques (Sciences Po, Szkoła Nauk Politycznych), kształcąc sowietologów we Francji^[1]. Ponadto współpracował z uczelniami w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii: Harvard Russian Center (1956/1957), Stanford's Hoover Institution, St Antony’s College w Oksfordzie, Uniwersytet w Birmingham, Uniwersytet Wirginii (1962/1963), London School of Economics (1979)^[3][1][2]. Brał udział w wielu konferencjach we Francji^[1]. Współpracował z organizacjami France's Commissariat du Plan, OECD, NATO^[1]. Należał do Association Francaise des Sciences Economiques, oraz Stowarzyszenia Mont Pelerin^[1]. Jego specjalizacją badań naukowych było planowanie sowieckie i wschodnioeuropejskie oraz transfer technologii pomiędzy Wschodem i Zachodem przed 1989^[3][2]. Publikował prace w językach francuskim i angielskim^[2].

Od 1979 do lat 80. był prezesem rady Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu^[5][1][2]. Od 1986 do 1989 był dyrektorem Biblioteki Polskiej w Paryżu^[1][6] (ponownie wybrany w 1983^[7]). Należał do koła polskich weteranów i więźniów politycznych na emigracji we Francji^[1].

12 marca 1993 został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Wałęsę Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Zmarł 24 listopada 2001 w Paryżu^[1]. Był żonaty z Isabelle z domu Cotton^[1].

Publikacje

• Mouvements ouvriers et socialises – Chronologie el Bibliographic – La Russie; Tome I: 1725-1907, Tome II: 1908-1919 (1956, 1957)^[1][2]
• Les courants commerciaux de I'Europe danubienne au cows de la premiere moitie du XX siecle (1962)^[1][2]
• Planification de la croissance et fluctuations économiques en URSS; Tome I, 1918-1932 (1962)^[2]
• Planning Reforms in the Soviet Union, 1962-1966 (1967)^[1][2]
• Planning for Economic Growth in the Soviet Union, 1918-1932 (1971)^[1][2]
• Stalinist Planning for Economic Growth, 1933-1952 (1980)^[1][2]
• Transfert de Techniques entre l'est et l'ouest (1980, z Helgardem Wienertem)^[2]
• La Planification stalinienne, croissance et fluctuations économiques en URSS (1984)^[2]

Przypisy