Feliks Przybylak
| Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 maja 2010 |
| profesor nauk filologicznych | |
| Specjalność: filologia germańska, literaturoznawstwo niemieckie | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1988 |
| Habilitacja | 24 marca 1997 |
| Profesura | 11 grudnia 2003[1] |
| Uczelnia | |
Feliks Przybylak (ur. 1 kwietnia 1933 w Lesznie, zm. 29 maja 2010 we Wrocławiu) – polski germanista, tłumacz i poeta.
Życiorys
W 1961 ukończył studia germanistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, od 1986 pracował tamże, w Instytucie Filologii Germańskiej, doktoryzował się w 1988, habilitował w 1997 na podstawie pracy W stronę poetyki umykających pojęć. Wstępne stadia i fazy. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
W 1993 otrzymał Nagrodę Kulturalną Śląska, w 2003 Nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekład z literatury obcej na język polski.
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989), Polskiego PEN Clubu (od 1989).
Jego żoną od 1960 była Urszula Kozioł.
Tłumaczenia
- Paul Celan, Wybór poezji (1973)
- Alice Herdan-Zuckmayer, Pokraka. Dzieje osobliwego spadku (1976)
- Siegfried Lenz, Einstein przepływa Łabę pod Hamburgiem (1977) (wspólnie z Barbarą Płaczkowską)
- Paul Celan, Wiersze (1988)
- Robert Musil, Czarna magia albo Spuścizna za życia (1989)
- Immanuel Kant, O wiecznym pokoju. Zarys filozoficzny (1993)
- Clemens Brentano, Bajka o Piejczyku i Kulejce (1997)
- Ludwig Wittgenstein, Myśli i uwagi (2002)
Książki własne
- W stronę poetyki umykających pojęć. Wstępne stadia i fazy (1996)
- Poza szumem (1998) (wiersze)
- Inskrypcje ulotności. Przemiany w polu tworzenia (2002)
- To i tamto (2005)
- Wobec. Wiersze i przekłady (2011)
Przypisy
Bibliografia
- Kto jest kim we Wrocławiu. Informator biograficzny, opracowanie i redakcja Krzysztof Gluziński, wyd. FOX, Wrocław 1999
- Złota księga nauk humanistycznych 2004, wyd. 2004
