Ferrari FX
Nie mylić z: Ferrari FXX i Ferrari FXX-K. |
Ferrari FX | |||
Producent | Ferrari | ||
---|---|---|---|
Projektant | Pininfarina | ||
Zaprezentowany | czerwiec 1995 | ||
Okres produkcji | 1995 | ||
Miejsce produkcji | Maranello | ||
Dane techniczne | |||
Segment | supersamochód segmentu D | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé | ||
Skrzynia biegów | 7-biegowa sekwencyjna | ||
Napęd | |||
Rozstaw osi | 2550 mm | ||
Masa własna | 1355 kg | ||
Liczba miejsc | 2 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | Ferrari Testarossa | ||
|
Ferrari FX – supersamochód klasy średniej wyprodukowany pod włoską marką Ferrari w 1995 roku.
Historia i opis modelu
W połowie lat 90. XX wieku Sułtan Brunei Hassanal Bolkiah zlecił Ferrari wykonanie kolejnego w tym okresie unikalnego projektu na jego wyłączne zamówienie. Do realizacji włoskie przedsiębiorstwo zaangażowało rodzime studio projektowe Pininfarina, w efekcie czego powstał model Ferrari FX ukończony w 1995 roku. Za bazę techniczną wykorzystany został regularny model Testarossa, od którego zapożyczono zarówno płytę podłogową, układ napędowy, jak i silnik[1].
Ferrari FX uzyskało unikalny projekt stylistyczny z charakterystycznymi, głęboko osadzonymi i wąsko rozstawionymi reflektorami o prostokątnym kształcie, a także obłą linią nadwozia bogatą w przetłoczenia. Osłona komory silnika zyskała z kolei charakterystyczne dziurawe otwory, zyskując wykonanie ze szkła akrylowego[2].
Do napędu Ferrari FX wykorzystany został zastosowany już w Testarossie i pochodnych modelach płasko umieszczony silnik o 12 przeciwległych cylindrach umieszczony centralnie, w tej samej zmodyfikowanej formie, którą wykorzystał inny specjalny model Mythos z 1989 roku[3]. Jednostka napędowa została połączona z sekwencyjną, półautomatyczną skrzynią biegów o 7 przełożeniach, która docelowo opracowana została przez zespół Formuły 1 BMW Williams[4].
Sprzedaż
Ferrari FX to model ściśle limitowany, który wyprodukowany został w ograniczonej puli 7 egzemplarzy, z których wszystkie pierwotnie miały zostać dostarczone do kilkutysięcznej kolekcji samochodów Hassanala Bolikah w Brunei[5]. Jednakże zamożny władca na etapie procedury dostawy 4 sztuki zrezygnował z transportu tego i pozostałych egzemplarzy, przez co na jego zakup zdecydował się amerykański kolekcjoner samochodów Dick Marconi, prowadzący Marconi Museum w Tustin w Kalifornii. Samochód umieszczono w dostępnej publicznie ekspozycji[5].
Silnik
- B12 4.9l 428 KM
Przypisy
- p
- d
- e
sportowe |
|
---|---|
GT |
|
2+2 | |
America |
|
V6/V8 | |
RTR 2+2 |
|
H-12 | |
supersamochody |