Fimbrie

Ten artykuł dotyczy struktury komórkowej. Zobacz też: Fimbria (wódz rzymski).

Ten artykuł od 2023-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fimbria – włosowata struktura komórkowa. Niektóre bakterie posiadają ich setki. Występują u bakterii Gram-ujemnych, głównie z rodzaju Enterobacteriaceae (wyjątkowo u Gram-dodatnich – rodzaj Corynebacterium). Ich główną funkcją jest ułatwianie przylegania bakterii do innej komórki (np. w celu zainfekowania jej), czyli adhezji. Odmianą fimbrii pełniących ważną rolę w procesie zwanym koniugacją są fimbrie płciowe lub inaczej pile.

Większość bakterii posiadających fimbrie jest kojarzona z zakażeniami ZUM, czyli zakażeniami dróg moczowych (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenie bezobjawowe – bakteriuria). Geny kodujące czynniki zjadliwości są umieszczone na tzw. wyspach patogenności – ruchomych elementach w obrębie operonu. Na jednej komórce bakteryjnej może występować jednocześnie kilka takich wysp, na których znajdują się geny kodujące różne rodzaje fimbrii.

Fimbrie są strukturami białkowymi, zbudowanymi z monomerów FimA, FimF, FimG i FimH. Generalnie fimbrie można podzielić na podstawie stopnia zahamowania aglutynacji krwinek czerwonych (erytrocytów) na MR (mannozooporne) i MS (mannozowrażliwe).

Zobacz hasło fimbria w Wikisłowniku