Flagowiec
| Semioptera wallacii[1] | |||
| G. R. Gray, 1859 | |||
 Dwa samce i samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | cudowronki | ||
| Rodzaj | Semioptera[2] | ||
| Gatunek | flagowiec | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
| |||
Flagowiec[5] (Semioptera wallacii) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae). Jest gatunkiem endemicznym, występuje na wyspach Molukach, we wschodniej Indonezji. To najdalej na zachód wysunięty gatunek ptaka z rodziny cudowronek.
Systematyka
George Robert Gray z Muzeum Brytyjskiego nazwał ten gatunek na cześć Alfreda Russela Wallace’a, brytyjskiego przyrodnika, autora The Malay Archipelago, który jako pierwszy Europejczyk opisał tego ptaka w 1858.
Flagowiec jest jedynym przedstawicielem rodzaju Semioptera[5][6]. Wyróżniono dwa podgatunki S. wallacii[3][7][6]:
- S. wallacii halmaherae – Halmahera (północne Moluki).
- S. wallacii wallacii – Bacan i Kasiruta (północne Moluki).
Morfologia
Samce osiągają długość ciała 26 cm i masę 152–174 g; długość ciała samic to około 23 cm, a masa 126–143 g[7].
Upierzenie oliwkowo-brązowe. Samce mają błyszczące, fioletowo-liliowe czubki głów i szmaragdowo-zielone piersi. Najbardziej wyróżniają się dwie pary długich, białych piór, wychodzących od zagięcia skrzydła. Skromniej upierzona oliwkowo-brązowa samica jest mniejsza i ma dłuższy ogon od samca.
Ekologia i zachowanie
Gatunek ten zamieszkuje lasy deszczowe pierwotne, wtórne i te poddawane wycince na nizinach i wzgórzach. Spotykany od poziomu morza do 1000-1200 m n.p.m.[4]
Żywi się głównie owadami i innymi stawonogami oraz owocami.
Samce są poligamiczne. Gromadzą się i wykonują spektakularne powietrzne ewolucje.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje flagowca za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) od 2017; wcześniej, od 2014 klasyfikowano go jako gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened), od 2000 jako gatunek najmniejszej troski, a od 1988 jako gatunek bliski zagrożenia[4].
W ograniczonym terytorialnie środowisku, na którym występują, to pospolite ptaki. Są wymienione w II załączniku do Konwencji CITES.
Przypisy
- ↑ Semioptera wallacii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Semioptera, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-07-15] (ang.).
- ↑ a b Standardwing Bird-of-paradise (Semioptera wallacii). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Semioptera wallacii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015-3 [dostęp 2015-11-11] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-16].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-17]. (ang.).
- ↑ a b Frith, C., Frith, D. & Sharpe, C.J.: Standardwing Bird-of-paradise (Semioptera wallacii). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)].
Linki zewnętrzne
- Species factsheet: Semioptera wallacii. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-12-17]. (ang.).
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia ptaków egzotycznych (w tym Semioptera wallacii)
