Franciszek Daćko
 szeregowy | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 czerwca 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | 23 pułk piechoty |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
 | |
Franciszek Daćko (ur. 2 listopada 1901 w Zagrodach, zm. 15 czerwca 1920 pod Stefanpolem[1][2]) – żołnierz Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Zagrodach w rodzinie Adama oraz Zofii z Bigorów. Absolwent szkoły ludowej[3]. W styczniu 1919 ochotniczo wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 4 kompanii 23 pułku piechoty. W jego szeregach walczył na fontach wojny polsko-bolszewickiej. Podczas walk odwrotowych na Wileńszczyźnie: w sytuacji, gdy polskie oddziały opuszczały swoje pozycje pod Stefanpolem, z własnej inicjatywy skupił wokół siebie żołnierzy, tworząc linię obronną, co pozwoliło ewakuować tabory, następnie kontratakując zdobył umocnioną linię bolszewicką. Zginął podczas próby zajęcia okopów nieprzyjaciela, pochowany na polu bitwy[3][4]. Za czyny bojowe odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[3][5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 6964)[3]
Przypisy
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 132, tu 13 czerwca.
- ↑ Stefanpol 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 318 .
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 29.
- ↑ Witkowski 1928 ↓, s. 13, 19.
- ↑ Witkowski 1928 ↓, s. 21.
Bibliografia
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Witkowski: Zarys historji wojennej 23-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
